Sidi Roarr

Nu Michel Vaillant in de Formula E aantreedt, zie ik een stuk van mijn jeugd verdwijnen. Met name de ‘Vroaaar’ bij de tekeningen van Jean Graton. Daarom ben ik heel blij dat de Italiaanse laarzenfabrikant Sidi z’n ‘Roarr’ aldus heeft genoemd. Intussen heb ik de Roarr een paar maanden om m’n voeten, dus tijd voor een verslag. Ik had het niet geweten als ik het niet had gelezen, maar hij is gemaakt van Technomicro, een composiet microvezel gemaakt van draden/vezels die duizend keer minder dik zijn dan zijde. Het voordeel is een sterker, maar tevens zachter én lichter materiaal dan leer dat ook nog eens waterafstotend is. Al die kenmerken kan ik enkel beamen. Wat meteen verklaart waarom ik na de eerste drie regenbuien met de Roarr ben gaan opzoeken of importeur IP Store me waterdichte laarzen had meegegeven. Lichte buien kunnen ze makkelijk hebben, enkel bij echte en/of langdurige regen wordt de binnenkant nat. Mooi zo. Dan moet je wel de verluchting op de zijkant dichtdoen. Die verluchting werkt trouwens goed. Niet dat het aanvoelt alsof er Fischerman’s Friends tussen je tenen zitten, maar ik ben altijd zonder zweetvoeten uit de Sidi’s gestapt. Een minpunt is dat de Roarrs vrij smal aanvoelen, zeker rond de enkel, en daardoor niet makkelijk stappen. Een gevoel dat nog wordt versterkt door een hard aanvoelende zool en hiel. Maar in racelaarzen ga je sowieso nooit op bedevaart richting Compostella, toch? Al rijdend valt dat nauwe gevoel vrijwel weg. Een ander klein minpuntje is dat je lange kousen moet dragen als je de Roarrs onder een jeans wil dragen, want de naad van de binnenvoering gaat dan irritant schuren tegen je huid. Voor racelaarzen waarbij je doorgaans je pak in je laarzen stopt (absoluut not done met jeans wegens totaal oncool) is dat dus een minnetje. De Roarr ziet er ook gewoon – traditioneel Sidi – goed uit, zonder opzichtig te zijn.

Prijs: 299 euro | Getest door: Pieter Ryckaert
Meer info: www.ipstore.be