Aangekomen bij de garagebox van Leon lijkt het alsof we door een teletijdmachine werden teruggeflitst in de tijd. De deuren zijn misschien wel 100 jaar oud en van zodra ze openen, valt het interieur zeker niet uit de toon. De geur van benzine, olie en rubber komt je zo tegemoet en we worden aangestaard door de koplampen van een achttal beeldschone klassiekers. Dit is ‘schatten op zolder’ in zijn puurste vorm…
Geschreven door Peter Naessens Foto’s Peter Naessens
Naam: Leon Goes
Bouwjaar: 1951
Beroep: kunstschilder
Oorsprong motorliefde: “Mijn vader zat in het leger en als estafette reed hij daar met de motor. Na het leger is hij een winkel begonnen van fietsen en lichte motorfietsen in Middelkerke. Toen ik 14 jaar was, vertrok ik elke zondag naar de mis, maar ik kwam er nooit aan. Ik spendeerde mijn tijd liever in een café in de buurt. In de gang van dat café stond een motor, een oude Triumph Tiger. Op een bepaalde dag vroeg de cafébaas of dat niks voor mij was, zo een motor. Ik spaarde al mijn zakgeld en kocht hem wat later voor 2.000 Belgische frank. Mijn vader was echter van een andere mening en ik mocht de motor direct terugbrengen. Wat later kocht ik een Flandria Rally Sport-brommer. Aanvankelijk wou ik het crossmodel, maar om met een voetgeschakelde brommer te rijden, moest je toen 18 jaar zijn. De interesse in motoren is altijd gebleven. Toen ik in Gent woonde, kreeg ik telefoon van mijn vader met de vraag of ik een Saroléa uit 1914 wou hebben. Ik had toen geen plaats voor een motor en zo belandde de Saroléa bij het oud ijzer. Achteraf gezien wel zonde. De liefde bleef maar sluimeren, tot ik bij toeval een bijeenkomst zag voor oude motoren. De passie werd weer aangewakkerd en wat later kocht ik een Miranda uit de jaren 50 die ik restaureerde. Na de Miranda kocht ik nog een oude motor, een Dollar. Vervolgens nog een, en nog een…”
Motor: Gillet 350 Supersport (kopklepper)
Bouwjaar: 1934
Speciaal: “Het is de sportieve versie van de Gillet 350-zijklepper die de kleppen in de cilinderkop heeft. Iets wat toen voorbehouden was voor de sportievere modellen. Er bestaat ook een competitie-uitvoering van, maar die is enorm zeldzaam. Hij was reeds in die tijd met een voetgeschakelde versnellingsbak uitgerust, wat vooruitstrevend was. De meeste motoren hadden toen nog een handgeschakelde bak naast de tank. Er zijn wel nog wat exemplaren van dit type, vooral in België en Frankrijk, maar dik zijn ze niet gezaaid. Niet alles van mijn Gillet is origineel, want er zitten ook een soort van primitieve db-killers op. Een vorige eigenaar moet ze ooit hebben geplaatst.”
Verhaal: “Ik kocht de motor van iemand in Oostende. Die man was van vader op zoon Gillet-dealer geweest en ik kende hem al van in mijn jeugd. De eerste motor die ik kocht van hem was de Gillet 500 Sport-kopklepper. Daarvoor heb ik 10 jaar moeten zagen, en ik kreeg steeds een ‘njet’ als antwoord. Toen is de man zwaar ziek geworden en gaf hij mij toch de kans om de 500 te kopen. Deze 350 stond toen ook bij hem en ik moest ‘m gewoon hebben. Op dat moment lag de man reeds in het ziekenhuis op zijn sterfbed. Daar onderhandelden we over de prijs en de details van de verkoop. Hij bleef gepassioneerd over zijn motoren tot in het graf.
Ik rij ondertussen heel veel met de Gillet. Afstanden van 150 tot 200 km zijn geen uitzondering. Meestal rij ik naar meetings of doe mee aan rally’s. Wel vloog hij een keer in brand, een ‘retour de flamme’ zoals men zegt. Ik trapte hem in gang en begon mijn helm aan te doen, tot er plots vlammen uit de motor kwamen. Eerst probeerde ik te blussen met mijn handschoenen, maar die schoten ook in brand. Ik rende naar de brandblusser en kreeg die eerst ook niet aan de praat. Gelukkig heb ik hem toch tijdig kunnen blussen. Die oude dingen lekken al eens en dan kan dat gebeuren. Maar het is ook een deel van het bezitten van oude motoren: steeds alles afregelen en nakijken.”
Andere motoren:
Flandria Sport (prototype) met 250 Villiers-motorblok 1933, Scott Flying Squirrel 1947, MZ ES250 1960, MZ ETS250 1971, Rickman Kawasaki CR, Gillet 500 Sport
Gespot:
Yamaha RD500 1985