Na aanschaf van de 93’er CBR900RR eerder dit jaar in België en het invoeren via de RDW afgelopen najaar, kunnen we nu eindelijk fysiek in de weer met onze klassieker in spe. Einddoel? Een originele Fireblade, in showroomstaat. Maar zoals dat gaat bij grote renovatieprojecten, betekent dat wel dat we de Blade eerst zullen moeten strippen.
Geschreven door Randy van der Wal Foto’s Randy van der Wal
Ik rol de Blade een beetje met een dubbel gevoel de werkplaats binnen van Krijgsman Motorworks in Bleiswijk, ons epicentrum deze winter. Enerzijds blij dat we eindelijk aan de slag kunnen, anderzijds een beetje ongerust over wat ons allemaal te wachten zal staan. Dat laatste blijkt vooral van lokale aard, want ik kan de boomlange Eric op geen spoortje onrust betrappen. Sterker, de ‘CEO’ van de gelijknamige motorservice heeft er zichtbaar zin in. “Ha, kijk, daar zal je ‘m eindelijk hebben, de Blade. Ik zie vaker machines uit deze periode binnenkomen, je merkt dat het weer de interesse krijgt, vooral bij de generatie 40’ers.” Waarvan akte. Als redelijk verse veertiger speelde de Fireblade ook voor mij een niet te onderschatten rol in m’n motorisch gestoorde opvoeding: posters, folders, testverslagen, ze zwierven onophoudelijk door m’n jongenskamer. Een kwarteeuw later mag ik me er dan eindelijk over een ontfermen…
Al is er wel meteen werk aan de winkel. We lopen een rondje om de Blade en constateren dat de machine er in de basis best goed uitziet en zich in die zin dus prima laat lenen voor ons project. Frame en blok zijn op het oog in goede staat en hebben niet al te veel te lijden gehad onder barre weersomstandigheden. “Deze heeft niet veel pekel gezien, dat is een fijne gedachte.” Aldus Eric. “Wel is het is jammer dat het hoofdframe links een klein tikje heeft gehad door een valpartij. Daar is de clip-on in gekomen, dat zie je vaker.” Als we goed verder speuren, zien we ook dat de tank aan die kant is opgelapt. Qua kuipwerk zullen we ook het nodige (speur)werk moeten verrichten. Van alle kuipdelen verkeert eigenlijk alleen de gezichtsbepalende topkuip (veruit de belangrijkste, dat wel) in superconditie. Alle andere delen, kont, zij- en onderkuip links en rechts hebben allemaal wel een krasje of erger. Het is nu uitzoeken welke we gaan herstellen, of vervangen.
De valkant
De ontmanteling van de Blade is een redelijk eenvoudige klus. Het is af en toe uitkijken bij het gevoelige polyesterwerk dat er geen lipjes afbreken, maar los van dat is het een fluitje van een cent. Voor het overzicht sorteren we de onderdelen in een bakje links of rechts. Wel zo handig. Er zijn duidelijk wat zaken aan vervanging toe, aan de linkerkant, de valkant zogezegd, zijn het de usual suspects als koppelingshendel, stuurdop, clip-on, blokdeksel en voetsteunen die zich mogen opmaken voor een enkeltje in de bak ‘oude onderdelen’. Rechts is er een stuk beter aan toe, al is er ooit eens iets misgegaan met de accu getuige de flinke druipsporen van accuzuur op de swingarm. Ingevreten en niet weg te poetsen. Polijsten is geen optie, want de motor moet terug in originele staat. Dat wordt dus zoeken naar een nieuwe of maagdelijke tweedehands swingarm. De wielen zijn door de tand des tijds dusdanig aangetast dat ze zich mogen verheugen op een trip naar de spuiter. Samen met de inmiddels op de kop getikte, gebruikte, originele uitlaat.
Even soppen
Nu we toch aan het demonteren zijn besluiten we ook meteen om in het proces de lagers te vervangen (wiel en balhoofd) en de rempartij te reviseren. “Dat is geen remvloeistof maar Coca-Cola”, aldus een nee-schuddende Krijgsman over de donkerbruine substantie in het reservoir. “Wel lekker dat de originele rubberen Honda remleidingen er nog opzitten, dat zie je niet veel meer op dit soort motoren.” Als we de motor gestript hebben, brengen we ‘m naar de wasplaats om de boel eens stevige af te spoelen. Al het vet een aanslag van een 25-jarig motorleven moeten eraf, niet alleen om prettig te kunnen werken maar ook om goed te kunnen inschatten of er niet nog ergens onverwachte zaken verstopt zitten. Het blok laten we er voor nu nog even onder. De vierpitter oogt en loopt goed dus heeft niet zo’n prioriteit. Voor voor- en achtervering gaan we langs bij een veringexpert voor een grondige revisie. Ook ketting en tandwielen zijn aan vervanging toe en zullen er dus ook aan moeten geloven. Kortom, werk genoeg, komende winter… Stay tuned.
In ‘Project Fireblade’ restaureren we een gebruikte 1993 Fireblade weer in volle glorie tot originele staat.
-
Km-stand: 20.990 km
-
Aanpassingen: Geen
-
Gedaan: RDW-keuring, kenteken (€ 104,00 en € 40,00)
-
To do: Veel