Home > Tweedehands > Suzuki SV650

Suzuki SV650

Oké, hij is niet de meest blitse van het stel. Zeker in vergelijking met z’n directe concurrenten ziet zelfs een nieuwe SV er ronduit gedateerd uit, ook als je ‘m door een retrobril bekijkt. Maar hoe je het ook draait of keert, de SV650 is en blijft een dijk van een motortje. Met dank, vooral, aan die geweldige V-twin in het vooronder.

Voor het eerst gelanceerd in 1999, vond de SV650 meteen een bijzonder trouwe schare volgelingen … die beteuterd keken toen hun favoriete V-twin in 2009 werd vervangen door de Gladius. Zelfde blok, andere styling, rare marketing (voorgesteld als toegankelijke damesmotor, maar wel vernoemd naar een viriel zwaard). Lang verhaal kort: de Gladius flopte nogal – hoewel er weinig mis mee was, uw dienaar had er indertijd eentje als langeduurtest en had al met al weinig reden tot klagen – en in 2016 zat er voor Suzuki niks anders op dan de Gladius weer opzij te schuiven en de SV650 te herintroduceren. Sindsdien bleef hij nagenoeg onveranderd, al werd hij intussen wel naar Euro5 getild.

De SV is er in twee versies: de naked bike, en de S-versie met kopkuip. Op het kuipje na zijn ze technisch identiek. Door de jaren heen kreeg hij heel wat styling-updates, in 2003 schakelde de V-twin van carburateurs over naar injectie. Een jaar later kreeg hij er nog een katalysator bij en in 2005 verloren de achterbrug en het frame hun zilveren kleur, om vanaf dan in het zwart door het leven te gaan. Overigens werden heel wat SV’s door hun eigenaars extra aangekleed met een volle kuip. Je vindt ze dus in allerlei uitvoeringen en maten, maar één constante blijft: dat heerlijke, levendige blok.

Nu zijn er sinds de lancering van het allereerste model in 1999 een paar honderdduizend (!) SV’s over de toonbank gegaan dus eentje vinden zal niet zo’n probleem zijn. Ze toonden zich door de jaren heen ook oerbetrouwbaar, al moeten we ootmoedig toegeven dat de ’99 SV waarmee wij een tiental jaar geleden aantraden in de No Budget Cup meermaals gelast moest worden rond het balhoofd – al is dat dan wellicht de uitzondering die de regel bevestigt want de SV’s staan erom bekend bulletproof te zijn, zowel qua frame als blok.

Wie ooit met een SV reed, kan er niet omheen: het ding is gewoon dikke fun. Lekker licht, laag, wendbaar, belachelijk makkelijk te rijden, vergevingsgezind… Terugkerende puntjes van kritiek zijn de remmen die bijtkracht missen, het feit dat de styling eigenlijk al sinds de herintroductie gedateerd is en een moderne touch mist, en een afwerking die wat rommelig en plastiekerig aandoet. De SV650 is een heel compacte motor; dat maakt ‘m geliefd bij kleinere rijders, maar het betekent ook dat hij benepen kan aanvoelen van zodra je de 1m75 overstijgt. De SV650 is soort motor waar je perfect mee kan leren rijden, en waar je achteraf mits wat ‘upgrades’ aan remmen en vering een geduchte circuit-underdog van maakt. Ideaal voor wie het lollig vindt om luid schaterend dikke literbikes uit te remmen. Good clean fun, niks meer, niks minder.