Kort getest: KTM RC 390

Na een jaar radiostilte is de RC 390 weer terug, waarbij opvallend genoeg vooral het motorblok grotendeels ongemoeid werd gelaten. Tuurlijk voldoet de RC nu aan Euro5, is de voeding daardoor aangepast en is hij uitgerust met ride-by-wire met diverse aftakkingen en vangnetten, maar de grootste innovaties betreffen het rijwielgedeelte en de aankleding.

De vaste verbinding tussen de bovenste framedelen werd verwijderd voor meer zijdelingse flex; wat op straat voor meer comfort en op circuit voor meer gevoel zorgt. De stuurhelften zijn een centimeter in de hoogte te verstellen, het dashboard wordt gedragen door een nieuwe alu houder. De wielbasis werd 3 mm langer (1.343 mm), de naloop 4 mm korter (84 mm) en het zadel staat nu 4 mm hoger (824 mm). Voeg daar nog een compleet TFT-display, een aangename knoppenwinkel en dikke WP Apex vorkpoten bij en je weet: de RC 390 voelt aan als een volwassen motor.

Met de pits van de Autodromo de Modena in de voortreffelijke spiegels en een tevreden knorrende 373cc eencilinder onder me, maak ik me op voor zes sessies op het scherp van de snede … om al na drie bochten te voelen dat deze RC 390 wel heel erg toeristisch op zijn poten staat. Zelfs in deze voorzichtige eerste sessie voelt de RC 390 allesbehalve hardcore Ready to Race, eerder Ready to Sport. Hoewel je zelfs met koude spieren bijzonder snel went aan de flitsende stuureigenschappen en het vergevingsgezinde karakter, jeukt het toch om meteen terug de pits in te rijden voor een WP-racesetting. Ben ik nu met een veel te racy mindset hieraan begonnen?

Een aangepaste mindset en wat tweaking aan de vering doen inderdaad wonderen. Waar je een dikke superbike met koelbloedigheid en ontzag moet benaderen, hoef je bij deze 44 pk sterke mono niet te vrezen voor enige motorische intimidatie. De eencilinder maximaal op toeren jagen is dus de boodschap.

Op het twee kilometer korte circuit weet de RC er zomaar 158 km/u uit te persen (met meer in het verschiet). Remmen voor de daaropvolgende haakse rechter gebeurt ver na het passeren van een 100 meter-bord; ook weer een van de charmes van het racen op zo’n lichte machine… De enkele schijf met ByBre-klauw weet het hoofd aardig koel te houden; de vertraging is beter dan je zou verwachten en stelt zelden teleur.

Minder fijnbesnaard opereert de versnellingsbak in combinatie met de (optionele) quickshifter. Vooral bij opschakelen van 3 naar 4 wil de bak weleens in valse neutraal terechtkomen, op twee verschillende motoren. Meestal gebeurt het bij rechts overhangende motor en rijder, waardoor de linkervoet wellicht wat nonchalanter omgaat met de schakelpook, maar toch; een keer of drie per sessie is wel aanzienlijk. Het zorgt ervoor dat ik op straat de quickshifter laat voor wat hij is en vertrouw op de superlichte koppeling.

Uiteraard moet je jezelf geen illusies te maken dat je met deze eencilinder lekker veel laagtoerig koppel in de garage haalt. Onder de 4.000 tpm heb je weinig te zoeken, al weet de door Bosch aangestuurde Dell’Orto 46 mm gasklep daar ook in deze gevoelige regionen feilloos mee om te gaan. Boven de 5.000 tpm gooit de eencilinder meer kolen op het vuur om vanaf de 6 echt bruikbaar vermogen af te geven in ‘real world’ omstandigheden. Het stuurgemak is (uiteraard) redelijk indrukwekkend, waarbij de hele handel gelukkig erg neutraal opereert, zonder overtollige schichtigheid of onrust.

Conclusie
In standaardtrim is de nieuwe RC 390 eerder ‘Ready to Road’ dan ‘Ready to Race’. Afgezien daarvan: het grootste gebrek aan deze motor is dat de Eifel zo ver is, maar tegelijkertijd biedt de RC 390 meer dan voldoende comfort om daarnaartoe te rijden. Al moet je voor dit mini-racertje wel flink in de buidel tasten, want de vernieuwde RC 390 werd een goeie 1.000 euro (!) duurder dan het vorige model…

Plus- en minpunten
+ Verfrissend & vrolijk
+ Allround straatkwaliteiten
+ Knappe afwerking
– Valse neutraal
– Racen vraagt investeren
– Steeds dat stuk naar/van de Eifel

Lees de volledige test in Motorrijder oktober 2021 of KicXstart oktober 2021.

Motor: 373cc, 4 kl./cil. DOHC vloeistofgekoelde eencilinder
Boring x slag: 89 x 60 mm
Compressieverhouding: 12,6:1
Max. vermogen: 44 pk @ 9.000 tpm
Max. koppel: 37 Nm @ 7.000 tpm
Gewicht: 164 kg (rijklaar)
Zithoogte: 824 mm
Tankinhoud: 13,7 l.
Kleuren: oranje; oranje/blauw
Prijs België: € 7.049,-
Prijs Nederland: € 7.700,-

Tekst Joost Overzee • Fotografie KTM