Toerroute: Van Gent naar Zoutelande (142 km)

De route begint bij Sint-Jacobs, het iconische plein waar Walter De Buck in de jaren zestig van de vorige eeuw De Gentse Feesten nieuw leven in blies. Sindsdien groeiden de Gentse Feesten uit tot een tiendaags openluchtfestival met aandacht voor alle soorten muziek en straatanimatie, overgoten met een sausje van alcohol en vriendschap. Op muzikaal vlak is Gent uiteraard veel meer dan de Gentse Feesten. Denk aan Arid, de Dewaele broertjes (Soulwax, 2 Many Deejays…) en het Ghent Jazz Festival.

Alle circulatieplannen, politieke steekspelen en gladde tramsporen ten spijt blijft Gent een bruisende stad, waarbij je ‘bruisende’ hoort uit te spreken met de huig-r die het Gentse dialect typeert. Langs de Dampoort en het Campo Santo kerkhof in Sint-Amandsberg verlaten we Gent richting Oostakker en zijn bekende Mariagrot. Trouwens, geen enkele Gentenaar weet Oostakker liggen. Vraag je de weg, vraag dan naar ‘Uustakker’.

Tussen de gigantische parkeerterreinen van de autofabrieken van Volvo en Honda door, rij je naar het veer dat je naar Langerbrugge brengt. Vanaf hier trekken we noordwaarts voor een route door Vlaamse en Zeeuwse polders die bol staan van de spanning tussen natuur en industrie. In Kluizen ben je slechts een paar kilometer van het Gentse havengebied verwijderd, maar het dorp baadt wel in een ongelooflijke rust.

Via een minuscuul weggetje met een hoog smokkelgehalte steken we tussen Zelzate en Sas van Gent een eerste keer de Belgisch-Nederlandse grens over, en richting mosseldorp Philippine sturen we over kleine weggetjes langs charmante kanalen en kreken. Het aantal plekjes dat hoog scoort op de picknickhotspotmeter is niet op twee handen te tellen, al moet je altijd heel goed kijken in welke richting je je positioneert om je sandwiches te verorberen. Recht voor je kan een idyllische kreek liggen, draai je hoofd een kwartslag en het uitzicht wordt gedomineerd door een of andere godsgruwelijk lelijke fabriek. Dat spanningsveld tussen natuur en industrie, weet je wel.

Door de 6,6 kilometer lange Westerscheldetunnel belanden we in Zeeland, waar de balans veel meer overhelt in het voordeel van de natuur. De groothandel in ajuin waar je vlak langs passeert in Nieuwdorp maakt je zelfs via je reukorgaan duidelijk dat landbouw en visvangst op Zeeland nog altijd heel belangrijk zijn. We blijven kleine polderweggetjes afwisselen met snellere trajecten langs plassen, kreken en zeearmen, hou je in de pittoreske dorpjes aan de snelheidslimieten en kijk rond.

Middelburg en Veere zijn twee topplekken om een wat langere stop in te plannen vooraleer we dwars door Walcheren richting eindpunt Zoutelande rijden. De zon is net ondergegaan als we vanuit Serooskerke de laatste kilometers aansnijden, en de hoge duinen van Zoutelande die zich aftekenen tegen het duister zien er zelfs wat akelig uit. In brasserie De Walvis besluiten we onze motordag met een kom vissoep.

De route is 142 kilometer lang en bevat een veerdienst en een toltunnel. Het veer in Langerbrugge is gratis, om de Westerscheldetunnel te mogen gebruiken betaal je als motorrijder 2,50 euro, een alternatief is er niet. Wil je op de terugweg een andere route nemen, dan is de A58 richting Bergen op Zoom de enige mogelijkheid. Vlak voor Hoogerheide kies je dan voor de Liefkenshoektunnel (ook betalend) of je rijdt naar de Antwerpse Ring en de Kennedytunnel. De route bevat geen onverharde stroken en is met elk type motor te doen. In de polders nemen we soms kleine landbouwweggetjes die er in de herfst/winter modderig kunnen bij liggen.

Campo Santo in Sint-Amandsberg: Sinds de begrafenis van Marie de Hemptinne op Campo Santo is de begraafplaats van Sint-Amandsberg de plek waar de culturele, financiële en katholieke elite van Gent zijn laatste rustplaats vindt. 131 graven zijn als monument beschermd. Op Campo Santo liggen verschillende muzikanten begraven. De bekendste uit de recente geschiedenis zijn Luc De Vos (zanger van Gorki), Jan Briers senior (de oprichter van het Festival van Vlaanderen) en componist Jef Tinel. Visit Gent maakte van Campo Santo een wandelkaart langs de graven van de bekendste overledenen.

De Miawegel in Wippelgem: Luc De Vos genoot niet alleen bekendheid als frontman van rockgroep Gorki (die sinds de oprichting van de band in 1989 Gorky heette, maar na een split met een vernieuwde bezetting vanaf 1993 als Gorki verder ging), hij pende ook talloze columns en acht boeken bij mekaar. Geboren in Gent bracht Vos zijn jeugd door in de Evergemse deelgemeente Wippelgem, waar op 20 augustus 2016 de Miawegel feestelijk werd ingehuldigd. Luc De Vos overleed op 29 november 2014 op 52-jarige leeftijd aan een acuut orgaanfalen in zijn studio in Gent. ‘Mia’ is het bekendste nummer dat aanvankelijk door Gorky als een stevig rocknummer werd uitgebracht, maar pas succesvol werd na een intimistisch-klagerige herwerking door Gorki.

Eddy Wally Museum in Zelzate: Eduard Van De Walle is een naam die geen enkel belletje doet rinkelen, Eddy Wally uiteraard wel. Toen ‘Wardje’ op veertienjarige leeftijd zijn vader verloor, zat er niet veel anders op dan in de textiel gaan werken. Na de arbeid trok hij als Eddy Wally langs de Zelzaatse cafés om een cent bij te verdienen als zanger en gitarist. In zijn onnavolgbare stijl bracht Eddy Wally een aantal hitsingles uit en presenteerde hij onder andere op Radio 2.

Een hersenbloeding betekende in 2011 het einde van zijn carrière, Eddy Wally overleed in 2016 aan de gevolgen van een nieuwe hersenbloeding. Alle memorabilia en prullaria die met de carrière van Eddy Wally te maken hebben, werden zorgvuldig bewaard door zijn enige dochter, Marina. Met al die spullen werd een Eddy Wally Museum ingericht op de bovenverdieping van Cultuurcentrum ’t Klooster aan de Kerkstraat 64A in Zelzate. Gratis toegankelijk op elke eerste dinsdag van de maand van 14 tot 17 uur.

Middelburg: Middelburg is met vijftigduizend inwoners niet alleen de grootste stad op Walcheren, het is meteen ook de hoofdstad van de provincie Zeeland én thuishaven van het City of Dance festival dat aan de Oude Veerseweg in 2022 zijn twintigste editie zal beleven. City of Dance is een festival waar heel veel muziekstijlen aan bod komen en dat al eens werd verkozen tot tweede beste dansfestival van Nederland. Neem zeker eens een kijkje op de website, de manier waarop de organisatoren hun evenement zelf omschrijven is best grappig.

Veere: Met slechts 1.600 inwoners is Veere eigenlijk niet veel meer dan een dorp, maar de havenplaats aan het Veerse Meer verdiende al in de vijftiende eeuw zijn stadsrechten. Veere is een parel van een havenplaats met een hele reeks historische gebouwen, een kader dat zich perfect leent voor klassieke concerten. Het Museum Veere organiseerde al tal van concerten en het Veere Festival, in de voorbije zomer werd er nog PopMonument Veere op poten gezet waar hedendaagse muziek werd gespeeld op historische locaties.

Tekst en route Bart De Schampheleire • Fotografie Peter Naessens