Moto Guzzi is intussen zo lang z’n honderdste verjaardag aan het vieren dat we zelf zouden beginnen twijfelen, maar het merk werd in 1921 boven de doopvont gehouden. Ook zeker is dat elke zichzelf respecterende motorrijder ooit één keer in z’n leven een Moto Guzzi moet hebben gehad. En waarom geen California?
Als de perfecte motorgarage minstens vijf motoren telt, dan moet daar ook een cruiser bij. Of dat zou toch moeten. Dan kom je al te vaak uit bij de Amerikaanse merken, maar dat hoeft niet zo te zijn. De Moto Guzzi California is niet alleen een goeie cruiser, hij komt ook met een heel eigen en apart karakter; dat op zijn beurt voortkomt uit de luchtgekoelde, geïnjecteerde, 1.064cc V-twin met dwarsgeplaatste cilinders.
Het soort laagtoerig blok waarvan je elke arbeidsslag lijkt te kunnen tellen en dat je met elke slag een paar meter vooruit lijkt te schoppen. Turbine-achtige vlotheid moet je bij een Guzzi niet zoeken, maar dat hoeft ook niet. Tegelijk voelt het blok verfijnder aan dan zijn Amerikaanse tegenhangers.
Naar cruisernormen stuurt de California zeker niet slecht. De Japanse cruisers van dezelfde periode kunnen daar een puntje aan zuigen, over de Harley’s van toen gaan we het niet eens hebben. De wegen rond het Comomeer zijn nu eenmaal bochtig en dat maakt dat er maar weinig Guzzi’s zijn die niet goed sturen, de California incluis. Guzzi bouwt al sinds 1921 motoren en de California is met z’n stalen wiegframe en stereovering achter nog steeds klassiek qua opbouw, maar uiteraard hebben de Italianen het plaatje geperfectioneerd. Het is daarom dat de California aanvoelt als een homogeen geheel.
Bovendien weegt hij maar een schijntje van z’n Amerikaanse tegenhangers. Met 246 kg (afhankelijk van de versie) en 75 pk is de California zeker ook niet traag te noemen – wederom naar cruisernormen. De kunst bestaat er echter in het bullige koppel van onderin te benutten; misschien met een streepje koppeling in de tragere bochten om de boel wat uit te vlakken, maar eens je op het gas kan is er geen enkel ander motormerk dat doet wat een Guzzi doet.
Guzzi’s hebben de naam behoorlijk betrouwbaar te zijn, al bestaat er wel het typisch Italiaanse fenomeen van de ‘op maandag gebouwde modellen’. Luister goed naar luidruchtige nokkenassen, die durven weleens aan vervanging toe te zijn en dat is meteen een stevige beurt. Let ook op de kleur van de uitlaten onder het blok, die zouden gelig moeten zijn en niet blauw. Dat laatste duidt op een niet goed afgestelde injectie of blok. In vergelijking met Japanse concurrenten is de California niet goedkoop, maar je zal het verschil voelen als je ermee rijdt. Hij is dan weer vaak een stuk goedkoper dan een vergelijkbare Harley en naar onze mening rijdt, stuurt en remt de Guzzi een pak beter.
Maar het allerbelangrijkste is misschien wel dat elke Guzzi je meteen ook een ticket oplevert voor de Guzzi-gemeenschap: gelijkgestemde zielen die iets weten over hun motor en Guzzi’s in het algemeen, een samenhorigheid die je niet bij andere merken vindt. En dat is misschien nog wel de belangrijkste reden om een Guzzi in huis te halen…
Luchtgekoelde V-twin • 1.064cc • 75 pk • 246 kg • 19 l • € 5.000 – € 17.000