Een sporttoerband moet een manusje-van-alles zijn. Of het nu koud is, warm, droog of nat: perfect presteren moet hij vanaf de eerste meters. Het getuigt dan ook van een zekere durf dat Metzeler de nieuwste Roadtec 02 voorstelt op het Eiland Man in plaats van in een beduidend droger, zuiders land. De weersvoorspelling voor de testdag morgen hier in het midden van de Ierse zee? Regen, regen en nog eens regen.
Terwijl de rest van Europa geniet van de eerste warme dagen van het jaar, zorgen de naweeën van storm Kathleen hier voor het tegendeel: windstoten, dichte mist en aanhoudende regen. Als je dan onderweg bent met een band waar je op kan rekenen zonder dat hij ook maar één enkele keer verrast, is dat een hele geruststelling.
In die zin heeft een bandentest op Isle of Man dus zeker meerwaarde. België staat namelijk ook niet bekend om het kurkdroge klimaat en het wegdek kan – zeker in de Ardennen – een flinke uitdaging vormen. Een test onder kletsnatte omstandigheden heeft echter ook gevolgen; zo blijven bepaalde aspecten zoals de capaciteit om goed op lijn te blijven, de stabiliteit bij stevig remmen of het gevoel dichter bij de limiet wat onderbelicht. En dat is jammer, zeker omdat Metzeler ervoor koos om in de communicatie rond de Roadtec 02 het woordje ‘supersport’ toe te voegen aan het eerder conservatieve ‘touring’.
De sporttoercategorie is een vooral Europees fenomeen en gevolg van onze voorkeur voor duurdere motoren die zowat alles moeten kunnen in combinatie met onze unieke mix van wegen. Ook voor Metzeler vormt Sport Touring – samen met ‘Enduro Street’ (Metzelers woorden, maar je snapt meteen waar ze op doelen) – de belangrijkste markt, die bovendien van een hoog niveau is. We blijken er met z’n allen veel van te kopen en zijn bereid om er ook goed voor te betalen.
Het is dus stevig knokken tussen de A-merken om bovenaan te eindigen in een segment dat ze zeer ernstig nemen. Aan de uitsluitend Italiaanse crew (Pirelli is eigenaar van Metzeler) stel je dan uiteraard de vraag hoe deze Roadtec 02 zich verhoudt tot de Angel GT 2 van het zustermerk, twee banden met ogenschijnlijk hetzelfde doelpubliek. Het antwoord is kort en eenvoudig: een steeds snellere ontwikkeling maakt dat die tweede nu van een andere (lees: verouderde) generatie is.
Technologie als de zelfontwikkelde Dynatread moet ervoor zorgen dat het loopvlak bij stevig rijden en remmen verhoudingsgewijs vergroot voor een nog betere grip. De ‘wangen’ van de nauwe groeven van de band worden tijdens hoge belasting bij elkaar geduwd, maar verbreden weer (tot meer dan 6,5 % verschil) bij rustiger rijden voor een betere waterafvoer. Vergelijkbare eigenschappen zie je al wel eens terug bij andere merken, maar zeker niet overal.
Het valt op dat het patroon van de groeven relatief eenvoudig is gebleven. Metzeler koos voor een vergelijkbare tekening als op de Sportec M9 RR, om het sportieve karakter in rijden én looks te benadrukken. Het helpt tegelijk het rolgeluid van de banden terug te dringen zonder al die kleine groefjes en putjes die je elders weleens ziet. De voorband is ‘full silica’, terwijl de achterband voor ongeveer 80 % dezelfde samenstelling heeft. Centraal en in de basis wordt achteraan een ‘hoge silica’ samenstelling gebruikt voor de thermische stabiliteit bij hogere snelheden.
Deze verschillende eigenschappen beantwoorden ook beter aan de noden; denk maar aan motoren als een BMW S 1000 XR of Yamaha Tracer 9 GT die lange afstanden in alle comfort koppelen aan stevig en sportief rijgedrag. Adaptieve vering maakt sommige motorfietsen tot echte kameleons en het is aan de bandenfabrikanten om daar een antwoord op te bieden. Een hele uitdaging.
Tijd om het zelf te ondervinden. Voor het eerder toeristische luik van de test kruip ik in het zadel van een MV Agusta Tursimo Veloce, bekend om zijn snelle sturen en rechte zithouding. Bij het doorkruisen van de omliggende heuvels in absoluut stormweer en op barslecht wegdek, sta ik met de voorrijder (en head marshal van de IOM TT) te lachen over de weersomstandigheden wanneer de rest van de groep pas na enkele ogenblikken weer aansluit. Hadden we dan zo hard gereden? Nee, helemaal niet. Maar de band biedt zowel voor- als achteraan goede feedback en het stabiele karakter laat toe om de aandacht te verleggen naar het zorgvuldig uitkiezen van de rijlijn rondom alle plassen en kiezels. Inclusief die ene keer dat ik op lichte hellingshoek een streep door een diepe plas water trok. Precies wat je in zulke omstandigheden van zo’n band mag verwachten.
Het tweede deel van de dag wordt verreden op het bekende TT-circuit, in het spoor van een absolute legende: Richard ‘Milky’ Quayle. Metzeler regelt zelfs een zeldzame wegafsluiting van de Mountain Road, maar het mag allemaal niet baten. De zichtbaarheid bovenop de Mountain wordt door dichte mist gereduceerd tot tien à twintig meter en snelle doordraaiers aan hoge snelheid zijn niet langer een veilige optie.
Omdat ik wat langer op Man blijf voor een reisreportage, krijg ik de volgende dag gelukkig nog een herkansing op een droge Mountain Road; dit keer in het zadel van een Honda Hornet. Het tempo kan nu wel de hoogte in en dat is perfect, want mijn doel voor vandaag is om uit te zoeken hoe deze Roadtec 02 zich verhoudt tot de referentie in dit segment. Een goede verstaander weet dan dat ik het over de Michelin Pilot Road heb, toevallig een band waar ik heel veel ervaring mee heb. Omdat op het eiland geen snelheidslimiet geldt (tenzij anders aangegeven), kunnen we regelmatig grotere hellingshoeken opzoeken.
Op elk moment blijft de Roadtec 02 rustig en onverstoord. Bij stevige rempartijen blijft het ABS ongemoeid en ook doortrappen op de achterrem bij een haakse bocht naar beneden veroorzaakt geen instabiliteit. Een finaal oordeel kan je natuurlijk alleen maar vellen op je favoriete referentieweg, en het liefst met identieke motor; maar het insturen lijkt me vergelijkbaar met andere sporttoerbanden – al mist het wel de scherpte van echt supersportrubber, maar dat is niet meer dan normaal.
Conclusie De Roadtec 02 is een stabiele, onverstoorbare en trouwe metgezel die geen gekke dingen zal doen. Wil je toch op het gas dan kan dat, ook al raak je net na die blinde bocht onverwacht een plas. De prestaties in dit segment liggen algemeen erg hoog, zeker bij de laatste generatie rubber. Metzeler levert met de Roadtec 02 niet de stuurscherpte van een supersportband, maar dat hoeft ook niet. Veelrijders halen doorgaans liever wat extra kilometers uit hun rubber; ze kijken nu immers al aan tegen enorme kosten want een mooie dagrit kost al snel twintig euro aan banden alleen. En hoewel ik me na twee dagen rijden uiteraard geen idee kan vormen van het gedrag van deze Roadtec 02 na pakweg 6.000 kilometer, durf ik bij een volgende bandenwissel voor dit rubber kiezen. Zoveel vertrouwen heb ik er wel in.
Tekst Wim Gielis • Fotografie Metzeler