Florine brommert: Hoe moeilijk kan het zijn?

De jeugd niet meer motorgek? Florine Waeyaert (16) bewijst het tegendeel! In deze minicolumn kan je Florines eerste stappen in de motorwereld volgen: van theorie-examen tot de eerste echte rijervaring.

Studeren in de zomervakantie ging tegen al mijn principes en vooral mijn goesting in, maar vrijheid op twee wielen smaakt naar het schijnt des te zoeter na een periode van opsluiting. Tot grote verbazing van mijn vader bleek het boek ‘De bromfiets en de motorfiets van A tot Z’ van Flor Koninckx nog steeds het referentiewerk te zijn dat je het best voorbereidt op het theorie-examen AM. Daar heb ik dus twee weken lang mijn neus tussen gestoken.

Nadat ik chill onderuit op het terras het boek een keer had doorgelezen, zong ik toch een toontje lager. Het examen bleek een cocktail van instinkers en addertjes onder het gras, besprenkeld met wat absurde details. Een uitdaging om door het bos de bomen nog te kunnen zien. Het moeilijkst vond ik om te begrijpen waar je als ‘klasse B’-bestuurder nu eigenlijk mag rijden en waar niet. Waar moet je op de rijbaan, of op het fietspad? Ik vreesde al snel dat het boek lezen niet zou volstaan om voor het examen te kunnen slagen dus zocht ik alternatieven, waarna ik uitkwam op de mijnrijbewijsam.be.

Dat is een site van de Vlaamse Stichting Verkeerskunde die zowat elke verkeerssituatie uitlegt en verduidelijkt; en daarnaast ook proefexamens aanbiedt die je goed voorbereiden op het echte werk. Wist je dat als je koelvloeistof te laag staat en je geen andere keuze hebt, je die mag aanvullen met zuiver water? Ik nu ook, al heb ik er weinig aan bij mijn luchtgekoelde Mash. Pas wel op bij vriestemperaturen want dan verhoogt de kans op schade. Graag gedaan.

Na minstens tien online proefexamens die ik allemaal met goed resultaat aflegde, werd het D-day. Het moment was aangebroken, nu moest het gebeuren. Met een bang hartje schoof ik achter de toegewezen computer in een lokaal vol gemotiveerde angstzweters. Het examen bestond uit 40 vragen waarvan ik er minstens 33 juist moest beantwoorden. De test begon en al snel sloeg de twijfel toe: klopt dit wel??

Na een paar overtuigde antwoorden afgewisseld met berekende gokjes kwam het verdict: geslaagd (al was het op het nippertje met 33/40) en na een snelle oogtest was ik een ‘diploma’ rijker. Ik had voor iedereen geheimgehouden dat ik het examen ging afleggen om teleurstelling te vermijden, wat het dus des te leuker maakte om mijn succes aan te kondigen.

De eerste horde is dus genomen, nog twee te gaan. Eerst ga ik leren koppelen en schakelen, dan oefenen op de gevraagde manoeuvres en dan staan de vier uur les en het praktijkexamen me nog te wachten. Spannend!

Florine Waeyaert