Met z’n hoogwaardige remmen en veerelementen functioneert de Z900 SE net even een niveautje hoger dan het basismodel. Hoog tijd om die machine, in eigen streek, op waarde te schatten over vluchtheuvels en ontelbaar veel rotondes.
De introductie van de Kawasaki Z900 is inmiddels achter de rug, maar er bleef na die eerste meters in het zadel van de vier-in-lijn toch één brandende vraag over op de redactie: hoe verhoudt het basismodel zich ten opzichte van de SE? Die laatste ontbrak namelijk tijdens de introductie, maar brengt best wat upgrades met zich mee in vergelijking met het standaardmodel.
In een segment met zeer veel en sterke concurrentie is een top-end model als de Z900 SE absoluut een machine die we goed onder de loep willen nemen. Even met Kawasaki bellen en het is geregeld: “Kom maar langs om ‘m te proberen!” Zo gezegd, zo gedaan.

De wei in
Enfin, genoeg vraagtekens. Rijden met die hap! Dat doen we rondom Hoofddorp, in de buurt van het Kawasaki-hoofdkantoor, omdat de Z900 SE echt pas uren geleden in elkaar is gezet na transport. Vers van de pers dus. Merk je verder niets van hoor, zeker niet met zo’n lentezonnetje erbij. Met de bullige vier-in-lijn heb je al snel het voorjaar in de bol. Als een koe die na een lange winter op stal eindelijk weer de wei in mag, dat gevoel.
De Z900 leerden we in Spanje al kennen als een enthousiaste machine, die met zijn rijkgevulde middengebied erg makkelijk te rijden is. Geef je ‘m de sporen, dan laat hij zijn andere gezicht zien. Dat aanvallende enthousiasme, wat we natuurlijk als een traditioneel Z900-trekje kunnen bestempelen, is er ook nu. De motor staat voor je gevoel echt wel op zijn neus, waardoor je iedere bocht als het ware met een knie aan de grond door wil. Erg leuk natuurlijk, maar laten we – voor de verandering – gewoon eens kalm aan beginnen.

Gretig
Hoewel de motor grotendeels hetzelfde is gebleven in vergelijking met het voorgaande model, merk je echt wel verschil in dat toerenbereik. Het middengebied, dat zo vanaf ongeveer 2.500 tpm gretig toeneemt, is indrukwekkend. Net als bij de standaardversie, want op motorisch vlak is er niets veranderd. Ik ga de term ‘gretig’ nog een keer gebruiken, maar nu voor de manier waarop deze motor de bocht in wil vallen. Als je zo snel even droog opstapt en de Z900 SE richting de eerste de beste haakse bocht mikt, merk je hoe verbluffend snel hij de hoek om wil.
De achterkant volgt de voorkant heel erg strak. Het is echt even kalibreren waar en wanneer je richting de apex moet sturen, omdat hij zoveel sneller op één oor ligt dan je misschien zou verwachten. Een randje gras aan de binnenkant van de bocht meepakken is daardoor waarschijnlijk een groter risico dan dat je de bocht uit zal vliegen. En we zouden nog wel kalm aan beginnen… Dat maak je niet vaak mee. Nee, met dat gevoel aan de voorkant zit het echt wel snor. Chapeau.

Feeling
En als je dan op dat éne, of dat andere, oor ligt in de bocht is de feeling ook nog prima. Dat zou je kunnen toeschrijven aan de volledig instelbare Showa voorvering en instelbare (uitgaande demping en veervoorspanning) Öhlins S46 monoshock achter. Die laten oneffenheden in het asfalt smelten als voor de zon, maar zorgen ook dat de toch al prima rijbalans van deze aanvallend gebouwde naked nog iets vetter onderstreept wordt.
Overigens kan je de veervoorspanning aan de achterzijde gemakkelijk nog aanpassen als je onderweg bent door de slimme draaiknop aan de rechterkant van het kontje. Wel zo makkelijk, klikje meer of klikje minder en weer gauw door. Die veerelementen zijn enkel weggelegd voor het SE-model maar zorgen ervoor dat de achterkant de lijn van de voorkant echt naadloos volgt.
Hetzelfde gaat trouwens op voor de Brembo remschijven en M4.32 vierzuigerremklauwen die enkel de SE heeft. Waar de radiaal gemonteerde Nissin remmen op het standaardmodel enigszins enthousiast in de remschijven bijten, merk je dat de Brembo’s op de SE iets verfijnder reageren. Daarna bouwt de remkracht en -druk mooi progressief op. Als je in de verte een leuke bocht ziet opdoemen kan je dus lang je vaart houden, lekker kort voor de bocht aanremmen, omleggen en dan als een vier-in-lijnraket er weer vandoor.

Conclusie
Hoewel de Z900 altijd al een lekker licht sturende, aanvallend ingestoken pleziermachine is geweest, lijkt Kawasaki al die punten nog iets verder uitgediept te hebben. Het summum van hun werk komt samen in deze Z900 SE, waar de onderdelen van Brembo en Öhlins de gangmakers op het feestje zijn. De betere veerelementen en remmen zorgen ervoor dat de toch al licht sturende Z900 SE nog iets flitsender voor de dag komt dan het standaardmodel.
Is er dan verder nog iets dat de performance van deze machine vergroot? In ieder geval wel op het vlak van uitstraling. We zijn namelijk onderweg met de Performance Edition van de Z900 SE. Die heeft naast een donker ruitje, tankpad, screenprotector over het TFT-dashboard en een kapje op de duozit ook een custom Akrapovič uitlaat. Dat hele pakketje kost je 1.299,- euro meer, maar geeft net dat stukje x-factor wat je zoekt op een agressieve naked als een Z900 SE.

Motor: 948cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde DOHC vier-in-lijn
Boring x slag: 73,4 x 56 mm
Compressieverhouding: 11,8:1
Max. vermogen: 124 pk @ 9.500 tpm
Max. koppel: 97,4 Nm @ 7.700 tpm
Brandstofvoorziening: elektronische injectie
Transmissie: zesbak, ketting, quickshifter up/down
Frame: stalen trellis
Voorvering: Showa 41 mm UPSD, in- en uitgaande demping en veervoorspanning instelbaar, veerweg 120 mm
Achtervering: Öhlins S46 monoshock, uitgaande demping en veervoorspanning instelbaar, veerweg 140 mm
Voorrem: 300 mm Brembo schijven, radiale Brembo M4.32 vierzuigerremklauwen, bochten-ABS
Achterrem: 250 mm schijf met enkelzuigerremklauw, bochten-ABS
Banden voor/achter: 120/70-ZR17 / 180/55-ZR17 (Dunlop Sportmax Q5A)
Wielbasis: 1.450 mm
Balhoofdhoek/naloop: 24,7°/ 110 mm
Gewicht: 214 kg (rijklaar)
Zithoogte: 830 mm
Tankinhoud: 17 l
Prijs België: € 12.349,-
Prijs Nederland: € 13.449,-

Tekst Randy van der Wal • Fotografie Jarno Schurgers