Florine brommert: Meer ervaring, meer plezier

De jeugd niet meer motorgek? Florine Waeyaert (16) bewijst het tegendeel! In deze minicolumn kan je Florines eerste stappen in de motorwereld volgen.

Nadat ik had laten blijken dat ik mezelf zo onderhand een ervaren brommerqueen vond, kon ik rekenen op gelach van mijn papa en zijn motorvrienden. Blijkbaar is 400 kilometer met een brommer niet echt voldoende om jezelf ervaren te noemen. Tja, ik kon maar proberen. Toch vind ik het, na mijn eerste zonnige lenteritjes, een mooi moment om al eens terug te blikken op mijn korte maar interessante carrière.

Alles begon met rondsnuisteren op het Motorsalon, gevolgd door achterop meerijden en uiteindelijk zelf de wegen onveilig maken. Met elke extra kilometer besef ik steeds meer wat een geluk ik heb om tussen de ronkende motoren te mogen opgroeien, en om de puurste vorm van vrijheid te mogen ervaren. Klinkt diep en spiritueel, maar zo voelt het wel. Ik hoef nooit meer te vragen of mijn (groot)ouders me naar school willen brengen of me willen komen ophalen. Nee, ik ben lekker onafhankelijk: ik trap mijn brommer in gang en ze zien me wel verschijnen. Die mobiliteit en natuurlijk het keistoere imago dat een brommer met zich meebrengt zijn redenen genoeg om er zelf eentje aan te schaffen.

Verdwalen is een relatief begrip als het gaat over brommerrijden, want waarom zou de kortste weg de beste weg zijn? Maar toch, als je in één of ander hol van Pluto een kwartier staat te sukkelen met Google Maps (ja, ik weet dat het vroeger nog veel lastiger was met de grote wegenkaarten…) dan begin je toch de twijfelen of de derde afslag naar rechts niet de tweede had moeten zijn. Spannende momenten, maar ook die kom je te boven – weer een avontuurtje erbij. Waar ik voorlopig de grens trek, zijn industrieparken. Wat mij betreft zijn die dingen een levende nachtmerrie: alles lijkt op elkaar, ze

zijn belachelijk groot, alles is er lelijk en je rijdt er tussen de vrachtwagens. Neen bedankt, niet voor mij. Dan zet ik me liever even aan de kant tussen de velden om de mestgeur op te snuiven en voor de zevende keer een strontvliegje uit mijn oog te peuteren. Ah, de charme van brommerrijden…

Florine Waeyaert