Florine brommert: Voorpret

Eind augustus is vaak een wat sombere periode door het tijdperk van gevangenschap dat je weer te wachten staat – after the boys of summer have gone. Maar dit jaar zal het anders zijn en alleen al de gedachte maakt me een beetje onrustig enthousiast. Voorpret heet dat, zelfs terwijl ik dit aan het typen ben. Mijn brommerweekend: het was lang een vaag idee, maar nu gaat het echt gebeuren!

Toen mijn oudere zus zestien werd, kreeg ze een trip naar Londen cadeau en dat zette mijn molentje in gang: waar wil ik mijn zestiende levensjaar vieren? Een levensbepalende beslissing waarvoor ik diep moest gaan, dus ik vroeg raad aan de Alwetende Man Met De Baard (papa, niet God) en gelukkig kwam hij zoals verwacht met een knaller van een ingeving: we zouden samen een weekend met de brommer gaan rijden in Frankrijk.

Fantastisch idee, maar nog onhaalbaar omdat ik op dat moment brommer noch rijbewijs bezat. Gelukkig kan er in een klein jaar veel veranderen. Ik heb ondertussen een brommer onder mijn gat én een rijbewijs op zak en mijn vader trekt zijn oude Vespa nog eens uit de mottenballen. Hoewel de belangrijkste dingen dus wel geregeld zijn, weet ik niet goed wat ik moet verwachten. Het plan is om vanuit Centraal-Frankrijk naar de kust te rijden, daar een dag te surfen en vervolgens terug te rijden.

Klinkt goed, maar mijn langste rit telt nog altijd minder dan twintig kilometer en echt zomerse temperaturen heb ik nog maar één keer getrotseerd, met een zwetende bilnaad en lichte desoriëntatie tot gevolg. De voorziene 150 km+ dagetappes over kleine wegeltjes maken me dus wel licht ongerust, maar met de Goeroe Van Het Ongeplande Reizen als mijn compagnon neem ik aan dat het wel goed zal komen.

Ik bereid me in elk geval goed voor door al eens een onverhard weggetje te nemen richting vakantiejob en voor de tweede keer in mijn brommercarrière zelf te gaan tanken. Dan heb ik tenminste de basics onder de knie.

Mocht je eind augustus in Frankrijk een Vespa naar het westen zien snorren, gevolgd door een hijgende Mash-rijdster op topsnelheid van 45 km/u, dan hoop ik dat je evenveel plezier beleeft als wij. En mocht het even misgaan dan bevinden we ons in pittoreske Franse dorpjes waar het ruikt naar vers stokbrood met geitenkaas en een lekker wijntje. Volgens mij zijn er ergere dingen. En elk moment gespendeerd op mijn trouwe viertakt aan papa’s zijde is een moment dat ik eeuwig zal koesteren als ‘die keer dat we door Frankrijk reden’, wat mij betreft is dat alleen al reden genoeg om het reisje te ondernemen.

Florine Waeyaert