Vorig jaar liep ik in mijn eentje wat te verdwalen in de hallen van de Eicma in Milaan toen ik eerder toevallig op de stand van Zontes belandde. Het merk was me wel bekend van zijn scooters en lichte motoren, maar tot mijn verbazing toonde Zontes in Milaan ook een middenklasse hoogpoter. Met een driecilinder zowaar! En beschikbaar in twee verschillende versies! Benieuwd wat er rest van die euforie na een paar stevige testritten.
Zontes is het merk waarmee Guangdong Tayo Motorcycle Technology zijn gemotoriseerde tweewielers op de Europese markt slijt. Guangdong Tayo produceert sinds 1992 minicars, scooters en motoren op een schaal waar wij ons in Europa weinig bij kunnen voorstellen. In hun ambitie om met Zontes ook een deel van de markt van de grotere motoren te veroveren, ontwikkelden de Chinezen een drie-in-lijn van 699cc die in de 703F goed is voor 95 pk en 76 Nm. Zontes-importeur Mooof heeft intussen ook al de 703RR binnen, die volledig in lijn met de RR-traditie een middenklasse sportmotor is. Want hoe meer ‘erren’ je in een modelnaam propt, hoe sportiever de motor.
Maar goed, terug naar de 703F die meteen in twee versies verkrijgbaar is: een straatgerichte variant met 17” achterwiel en 19” voorwiel, en een wat meer offroadwaardige versie met 21” voor en 18” achter. Voor de beide modellen kiest Guangdong Tayo wel voor spaakwielen. Mooof laat de 703F meteen in full battle dress aanrukken, dat is inclusief valbeugels, kofferrek en verstralers. Waarmee de standaarduitrusting dus nog een pak indrukwekkender wordt, want voor dat lijstje kan je maar beter even gaan zitten. Zontes vinkt de volgende vakjes aan: twee rijmodi, uitschakelbaar ABS en tractiecontrole, elektrisch verstelbaar windscherm, handkappen met daarin verwerkt de richtingaanwijzers, USB en USB-C aansluiting in de kuip, middenbok, keyless start, bochtenverlichting, een 6,75” TFT-dashboard met connectiviteit en … (tromgeroffel) een camera voor én achter die zowel videobeelden als foto’s kan maken. En dat krijg je dus allemaal voor 9.799 euro.
De algemene lijnen van de motor zijn beslist geslaagd, met heel expressieve standlichten en een smoel die je met die van geen enkele andere motor kunt vergelijken. Waarom er dan ‘Super Adventure’ op de flanken van de kuip moest, is me een raadsel. Of hebben de Chinezen zo’n slecht karakter dat ze met elke verkochte 703F een middenvinger willen opsteken naar KTM? Mooof heeft de twee versies in twee kleuren beschikbaar: ofwel een combinatie van muisgrijs met lichtblauwe accenten, ofwel een samenspel van zwart met goud. Die laatste combinatie ziet er zeker oké uit, alleen jammer van de godbetert gele plastic deflectoren die de lijn van de motor om zeep helpen.
Goed nieuws: de stukken plastic zijn ook in een gerookte versie beschikbaar die veel beter bij de motor past. Dat ze bij Zontes wel aandacht hebben voor de details, blijkt aan de achterzijde van de motor. De hoog opgetrokken uitlaat met daarin drie pijpjes stuurt zijn gassen richting de achterzijde van de rechter richtingaanwijzer. Om te voorkomen dat die daardoor smelt, is het rechter knipperlicht van een metalen afdekkapje voorzien. Dat lost dus een technisch probleem op, maar creëert tegelijk een visuele kronkel want de linker richtingaanwijzer is niet van zo’n beschermkapje voorzien. En dat ziet er dus wel een beetje vreemd uit.
De 830 mm zithoogte die Zontes opgeeft, is voor een hoogpoter beslist niet hoog (ter vergelijking: een Kawasaki Versys 650 heeft het zadel op 845 mm boven de grond), waardoor de 703F ondanks zijn potige 241 rijklare kilo’s beginnersvriendelijk is. Je zit op het sterk gekuipte zadel nadrukkelijk in de motor met het stuur eerder hoog. Op de linker stuurhelft zitten veel knoppen (zonder achtergrondverlichting) waarvan er eentje dient om het zadel elektrisch te ontgrendelen, een hintje naar het feit dat Guangdong Tayo veel scooters bouwt.
Het elektrisch verstelbare windscherm is zonder twijfel het snelste dat ik in mijn loopbaan al tegengekomen ben, voor het dashboard kan je kiezen uit meerdere lay-outs waarvan er een paar toch vrij druk zijn. Om te voorkomen dat er een overdaad aan knoppen op het stuur belandde, hebben verschillende toetsen meerdere functies. Klinkt ingewikkeld, laat zich in werkelijkheid nog redelijk intuïtief bedienen. Met de Zontes-app zou je moeten kunnen navigeren en over-the-air elektronische updates installeren, die app zit evenwel nog in de ‘verfijningsfase’zodat de importeur daarmee nog niet opschept. De beelden die je met de camera’s in snuit en kont maakt kan je opslaan op een USB-stick onder het zadel. De handvatten zijn standaard verwarmde exemplaren.
Klinkt het bovenstaande allemaal redelijk hightech, dan wordt de driecilinder wel nog met klassieke gaskabels aangestuurd. Zoek dus niet naar de cruisecontrole want die heeft de Zontes niet aan boord. Wel twee rijmodi (Eco en Sport) die je met een knop op de rechter stuurhelft selecteert, de quickshifter kan je aan- of uitzetten (geen idee waarom je zo’n schakelassistent zou willen uitschakelen) en de tractiecontrole kan je los van de gekozen rijmodus instellen met een knop op de linker stuurhelft. Het ABS kan je helemaal uitschakelen of enkel op het achterwiel desactiveren, daarvoor moet je wel even het menu in duiken.
De Zontes is niet voorzien van een IMU zodat ABS en tractiecontrole geen rekening houden met de hellingshoek. “Hoe wordt de bochtenverlichting dan geactiveerd als er geen IMU op de motor zit?”, hoor ik het al kraken onder uw hersenpan. Dat probleem lossen ze in China creatief op: activeer je de richtingaanwijzer, dan floept de bochtenverlichting aan. Wat uiteraard slechts een halve oplossing is. De verstralers bieden weinig meerwaarde en vervelend is ook dat je nergens op het dashboard ziet of ze ingeschakeld zijn of niet.
95% van de hoogpoters in de middenklasse wordt aangedreven door paralleltwins en de Zontes maakt meteen duidelijk dat hij uit drie andere vaatjes tapt. Hoe de Chinezen erin geslaagd zijn om deze uitlaat door het Europese homologatietraject te krijgen is me een raadsel, maar ik ga me dat verder niet aantrekken want de sound is simpelweg oorstrelend en qua volume net op het randje van wat nog maatschappelijk aanvaardbaar is.
Rem- en koppelingshendel zijn instelbaar, bij het wegrijden valt op dat er nogal wat vrije slag op het gashendel zit en dat de koppeling laat aangrijpt zodat ik als een beginneling te veel toeren maak. De versnellingsbak werkt soepel, de quickshifter (enkel up) mist finesse zodat ik er al snel toch weer ouderwets de koppeling bij pak. Waarbij ik iedere keer ook de grootlichten aanzet want die bedieningsknop staat zo dicht bij het koppelingshendel dat je ze steevast allebei beet hebt.
In Eco rijmodus hangt de driepitter correct aan het gas en zoals het een driecilinder past vloeien koppel en vermogen vlotjes in mekaar over zodat je overal op de toerenteller wel wat bruikbaar poer vindt. Overweldigend wordt het nooit, functioneel is het wel en fijne kers op de motorische taart is dat er zo goed als geen trillingen bij komen kijken. De Sport rijmodus scherpt het motorkarakter te veel aan, waardoor die modus een stuk minder verfijnd voor de dag komt.
Op slecht wegdek reageert het blok op elke minimale verdraaiing van het gashendel waardoor de motor schokkerig rijdt en door de lange veerwegen in een mobiel schommelpaard verandert. Schroef je in Sport rijmodus het gas verder open, dan heeft het blok de vervelende neiging om nog een tikkeltje door te trekken als je het gas al aan het dichtschroeven bent. Knijp je het blok helemaal uit, dan kom je er al snel achter dat de driepitter eerder lomp in de begrenzer belandt.
Ondanks de vrij brede kop en de deflectoren is de windbescherming gemiddeld, je schouders zitten sowieso altijd in de wind. Met het windscherm in de hoogste stand duiken turbulenties op en zit de bovenrand van het stuk plexi pal in mijn blikveld. Ga je onverhard, dan heeft de 703F met 19” voorwiel al snel de neiging om een beetje met zijn hoofd te gaan schudden, op de weg laat de Zontes zich prima sturen. Een beetje als een Triumph Tiger 800 Sport, nog zo’n driecilinder roadster op hogere poten.
Met dat verschil dat Zontes in de zoektocht naar een voldoende ruime kniehoek de voetsteunen laag heeft gemonteerd, waardoor de grondspeling bij een wat snedigere rijstijl beperkt is. Ga je offroad, dan staat je bovenlichaam best comfortabel op de motor, met dank aan de vrij hoge voorkant.
Bizar en tegelijk vervelend is dat de voetsteunen te smal zijn en te ver van de motor af staan waardoor je de machine lastig tussen je benen kunt klemmen, daar zit immers een soort van vacuüm. De J.Juan remmen lopen niet over van de bijtkracht of de dosering, maar voldoen. De Marzocchi vering is ruim instelbaar (de monoshock achter is wel lastig bereikbaar) en mag sowieso wat strakker worden aangeschroefd, standaard staat het allemaal nogal zacht. Bij traag verkeer wordt de driecilinder aan de rechterkant snel warm, ga je wat sportiever aan de rol dan mag je gaan afkoelen bij een benzinepomp.
Een gemiddeld verbruik van 6,8 liter per honderd kilometer is naar 2025-maatstaven aan de hoge kant, zeker gezien de dorst van slechts 95 paarden gelaafd moet worden. Niet alleen het benzineverbruik kan pendelaars van de Zontes weghouden, doe je veel kilometers dan moet je ook rekening houden met het feit dat het blok om de vijfduizend kilometer verse olie en een oliefilter nodig heeft. Kleppen stellen hoeft gelukkig slechts om de veertigduizend kilometer.
Na een paar dagen aan het stuur van de Zontes 703F heeft de euforie plaats geruimd voor realiteitszin, van een depressie is gelukkig geen sprake. De driecilinder is een verademing in een segment dat door de paralleltwin in een wurggreep wordt gehouden, tegelijk zal de krachtbron nog een paar keer langs de elektronicadokter moeten passeren om van zijn kinderziektes en zijn drankprobleem verlost te geraken. Het enthousiaste karakter van het blok past sowieso beter bij de 703F met 19 en 17” wielen, voor het offroad gebruik is het blok wat te piekerig zodat je de versie met 21” en 18” wielen gerust kunt laten staan.
Plus- en minpunten
+ Een driecilinder!
+ Heerlijke sound
+ Veel elektronica om mee te spelen
– Beperkte grondspeling
– Sport rijmodus mist finesse
– Mocht wat zuiniger zijn
Motor: 699cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde DOHC drie-in-lijn
Boring x slag: 70 x 60,6 mm
Compressieverhouding: 13,1:1
Max. vermogen: 95 pk @ 10.000 tpm
Max. koppel: 76 Nm @ 7.500 tpm
Brandstofvoorziening: Motion injectie, gaskabels
Transmissie: zesbak, slipperclutch, ketting, quickshifter up
Frame: aluminium twin spar
Voorvering: Marzocchi upside-down, in- en uitgaande demping instelbaar, veerweg n.b.
Achtervering: Marzocchi monoshock, volledig instelbaar, veerweg n.b.
Voorrem: dubbele remschijven (diameter niet bekend) met J.Juan radiaal gemonteerde vierzuigerremklauwen, ABS
Achterrem: enkele remschijf (diameter niet bekend) met J.Juan tweezuigerremklauw, ABS
Banden voor/achter: 120/70-R19 / 170/60-R17 (Michelin Anakee)
Wielbasis: 1.550 mm
Balhoofdhoek/naloop: n.b. / n.b.
Gewicht: 241 kilo (rijklaar)
Zithoogte: 830 mm
Tankinhoud: 22 l
Prijs België: € 9.799,-
Prijs Nederland: n.b.
Tekst Bart De Schampheleire Fotografie Peter Naessens
Champion Yellow No.2, bij motorliefhebbers beter bekend als Suzuki-geel, heeft iets magisch: wie ooit een knalgele Soes op noppenbanden in
Bimota is recent als een feniks uit zijn Italiaanse as herrezen. Dat is niet voor de eerste keer overigens, maar
Kove is een jong merk dat een beetje met het probleem kampt dat het zijn torenhoge ambities niet altijd even
