Met tienduizend kilometer op de teller en de winter voor de deur gunden we onze R 1300 GS redactiemotor zijn eerste onderhoud en maakten we van die gelegenheid gebruik om onze meid voor alle werk op een paar punten bij te spijkeren. Tot spijt van wie het benijdt…
Die ‘tot spijt van wie het benijdt’ vraagt misschien een beetje duiding. Want hoewel onze R 1300 GS in het voorbije jaar nog geen klap verkeerd gaf en we na elke rit met een helmbrede glimlach afstappen, blijft het opmerkelijk hoe polariserend de GS werkt.
Wat je online ook publiceert over de GS, altijd staan er wel een paar motorliefhebbers klaar om de BMW tot op de grond af te breken. Omdat ik de drijfveren van de GS-haters echt wel wil doorgronden en omdat online gesprekken meestal al na een paar regels doodbloeden: stuur mij gerust een mail (bart@motorrijder.be), ik ben echt benieuwd.
Klaar is Kees
In elk geval, ik rij bijzonder graag met de R 1300 GS, en ik stuurde ‘m op 10.000 kilometer netjes naar de officiële BMW-dealer voor zijn eerste onderhoudsbeurt. Waar niks bijzonders of alarmerends aan het licht kwam, gewoon vijf liter verse olie erop en nieuwe remvloeistof erin, en klaar was Kees. Dat we daarvoor 592 euro ophoestten lijkt op het eerste gezicht veel, maar we vroegen de dealer om bij het onderhoud ook meteen de banden te wisselen.
Na exact tienduizend kilometer ging het Metzeler Tourance Next 2 OEM rubber eraf en leverden we zelf een setje Continental TrailAttack 3’s aan. Dat de Metzeler Tourance Next 2 banden het tienduizend kilometer uitzongen onder de best krachtige en ook al niet vederlichte GS is een fraaie prestatie. Sterker nog, de voorband had gerust nog een paar duizend kilometer extra aangekund, al vraagt de mooie levensduur van de bandenset wel enige nuance.
Van vierkant…
De GS is in het voorbije jaar immers heel veel ingezet voor toerverhalen, waarbij er op weg naar het startpunt en op de terugrit na het eindpunt van de route veel over de snelweg werd gereden. Daarnaast is de GS onze eerste keuze voor alle ritten naar de luchthaven (je parkeert je motor vlak onder de luchthaven en het is nog gratis ook!) waardoor de motor echt wel veel snelwegkilometers heeft gelopen. Als je minder vaak hard accelereert en hard afremt, belast je de banden minder en gaan ze sowieso langer mee.
Keerzijde van de medaille is wel dat je de achterband na een tijdje vierkant begint te rijden en dat de stuureigenschappen van de motor er dan snel op achteruitgaan. Qua rijgevoel was de Tourance Next 2 niet slecht, maar tegelijk ook geen band met een hoge wauwfactor. Onder de GS is de Metzeler een heel stille band die niks van trillingen genereert, sturen gaat neutraal en voorspelbaar. Al had ik er in de regen wel iets meer van verwacht.
… naar rond
De laatste 1.500 kilometer met de achterband in baksteenprofiel was de lol er wel af. Stap je dan over op een nieuwe band, dan stuurt die nieuwe uiteraard tien keer directer en beter. De Trail Attack 3 is absoluut niet nieuw, Continental voegde de rubbers al in 2019 aan het gamma toe. En als je ziet hoe snel de technologie ook in bandenland voortholt, dan zijn we toch heel benieuwd naar de prestaties van de Trail Attack 3.
Nieuw rubber inrijden op ijskoude en drijfnatte wegen biedt weinig info over het rijgedrag van de band, dus daar gaan we voorlopig nog geen boude uitspraken over doen. We komen er later in deze rubriek wel op terug. Continental zelf claimt de kortste opwarmperiode (warm in 1.500 meter volgens hun eigen metingen) en de beste slijtagekarakteristieken (na 3.500 km meer resterende profieldiepte dan de concurrentie), al zijn die vergelijkingen met de concurrentie natuurlijk ook al vijf jaar oud.
Actief comfort
Onze R 1300 GS is een Trophy-model dat gekenmerkt wordt door een zwart/grijs zadel dat wel tweedelig is, maar er bijna als een eendelige zitbank uitziet die met het oog op offroad uitstapjes veel ruimte tot verzitten biedt. Hoewel het zadel best hard is, heb ik daar weinig moeite mee. 25 jaar op een fietszadel doet wat met een achterwerk. Sterker nog, als gediplomeerde draaikont vind ik het net wel prettig om een beetje te kunnen verzitten tijdens de rit.
Wunderlich stelde ons evenwel voor om het AktivKomfort zadel (439 euro) te proberen en dat moeten ze ons uiteraard geen twee keer vragen. Dat zadel is in de Wunderlich-traditie bijzonder netjes afgewerkt en klik je simpelweg in de plaats van het standaard zadel. In combinatie met het grijs-zwarte BMW-passagierszadel ziet het er wel een beetje vreemd uit want het Wunderlich AktivKomfort zadel is helemaal zwart. Wunderlich biedt het AktivKomfort in drie maten aan: standaard, twintig millimeter lager en twintig millimeter hoger.
Van vlak naar gekuipt
Wij hebben de standaardversie die de zithoogte dus niet aanpast, al zit je wel compleet anders op de motor. Het standaardzadel is vrij vlak en loopt naar de zijkanten toe een beetje naar beneden, het Wunderlich exemplaar werkt vooral naar achteren naar een kuiltje toe om je stuitje in te planten. Dan zit je sowieso stabieler op de motor, zelf moet ik er wel aan wennen dat ik met mijn bips wat verder naar achteren moet om mijn stuitje daar steun te laten vinden. Zit je daar goed, dan zit je er ook gebeiteld voor een paar honderd kilometer.
Wat mij betreft focust het zadel meer op Komfort dan op Aktiv. Ben je een sportieve rijder die veel beweegt in het zadel, dan zal het Wunderlich zadel geen grote meerwaarde brengen. Ben je vooral op zoek naar extra comfort en zit je vrij statisch op de motor, dan zal het AktivKomfort zadel je wel letterlijk een duwtje in de rug geven.
Postzegel of paravent
Nog kenmerkend aan de GS Trophy is het lage windscherm. Ik vind het niet erg om met mijn helm in de wind te rijden, maar hou wel van een beetje bescherming van armen en bovenlichaam. Om die reden monteerden we vorig jaar al het Wunderlich Marathon scherm dat veel meer bescherming bood, maar dat er jammer genoeg niet echt elegant uitziet. Vandaar dat ik na de test van de R 1300 GS Adventure besliste om het over een andere boeg te gooien.
Het standaard, lage windscherm van de R 1300 GS Trophy staat er opnieuw op, maar nu geholpen door twee sets deflectoren (één zwarte set op het windscherm gemonteerd en één heldere set op de kuip gemonteerd) in combinatie met een setje grijze verhogers van de handkappen. Het verschil is fenomenaal. Achter de verhoogde handkappen zitten je voorarmen een stuk beter beschut tegen regen en wind, terwijl de deflectoren als een soort van mobiele paravent voor je borst werken.
Het enige mini-minpuntje (of eerder ‘gewenningspuntje’) dat ik bij deze set-up kan bedenken is dat ‘s avonds het licht van de knipperlichten (die zitten in de handkappen) weerspiegeld wordt in de heldere deflectoren op de kopkuip en die glinstering kan irritant zijn.
Voor de rest zijn de stukjes BMW plastic absolute must-haves, al torsen ze wel een BMW-prijskaartje: op een paar eurocent na 300 euro voor zes stukjes plastic inclusief montage, da’s niet min… Maar goed, hiermee staat de windbescherming wel op punt en zitten we goed voor de volgende tienduizend kilometer.
Tekst Bart De Schampheleire • Fotografie Thierry Dricot, Bart De Schampheleire