Florine brommert: Leergeld

De jeugd niet meer motorgek? Florine Waeyaert (16) bewijst het tegendeel! In deze minicolumn kan je Florines eerste stappen in de motorwereld volgen: van theorie-examen tot de eerste echte rijervaring.

Na twee weken decemberexamens moest het sterkste leermomentje nog komen, zo bleek. Ik heb namelijk ontdekt dat er twee soorten brommerrijders zijn: zij die al gevallen zijn, en zij die nog moeten vallen. Vanaf vandaag behoor ik officieel tot de eerste en stoerste groep. Doeme toch.

Ik heb bijna 300 km op de teller sinds ik mijn rijbewijs gehaald heb en vond mezelf dus best wel ervaren. Na mijn laatste decemberexamen wilde ik de frisse boslucht opsnuiven vanop mijn brommer, maar wat een vlot ritje moest worden draaide toch net iets anders uit.

Ik remde bij het afdraaien op natte kasseien, verloor mijn evenwicht en maakte mijn eerste (en hopelijk laatste) schuiver. Oké, alle schuld op de kasseien steken is makkelijk maar niet helemaal correct – remmen met enkel je voorrem op een nat wegdek is sowieso een slecht idee, heb ik geleerd.

Na een flinke vloekpartij de schade opgemeten: op wat schrik, een blauwe knie en een geplooid koppelingshendel na ben ik er goed vanaf gekomen, ik ben dus vooral dankbaar dat het bij een schuivertje bleef en er geen serieuzere gevolgen zijn.

Mijn brommercarrière is natuurlijk begonnen in de herfst, in de mist en in het donker, en dat versnelt mijn defensieve leercurve. Ik word bij elke rit gewaar dat modder op de baan glad is en ik rijd altijd met een reflecterend jasje, maar dat volstaat dus niet om alle gevaren de baas te blijven.

Tot mijn grote ergernis word ik sinds mijn val overstelpt met goede raad, die ik hierbij graag herhaal: temperaturen die zakken onder het vriespunt en het strooizout dat die meebrengen, zijn allesbehalve ideaal voor je brommer. Als je niet goed oplet kan je weleens in gladde en dus gevaarlijke omstandigheden terechtkomen en het zout doet je brommer onder je reet wegroesten. Daarom is het belangrijk om op tijd te zeggen: tot volgend seizoen.

De winterstop is dus dé ideale periode om je stalen ros een welverdiende was- en onderhoudsbeurt te geven. Voor mij zal het ook de gelegenheid zijn om mijn schakelpookje terug recht te buigen, mijn stuur opnieuw in lijn te zetten, mijn koplamp weer af te stellen en mijn knie te masseren – of dat allemaal te laten doen door een vriendelijke medemens-met-compassie…

Florine Waeyaert