Florine brommert: Niet janken maar tanken

Ik kwam er onlangs achter dat mijn Mash viertakt verassend genoeg niet op lucht rijdt. Ik begon stilaan te geloven dat het onmogelijke mogelijk werd omdat ik na maanden rijden nog steeds geen lichtje zag branden dat me vertelde dat ik moest tanken… Niet onwelkom maar tegelijkertijd ook licht zorgwekkend. Ik heb mijn klasgenoot met zijn opgevoerde tweetakt namelijk al te vaak uitgelachen nadat hij droog langs de kant kwam te staan om nu hetzelfde mee te maken.

Mijn vertrouwen in het Chinese waarschuwingslampje slonk bij elke afgelegde kilometer (lap, ‘t is al kapot voor het één keer gewerkt heeft!) toen het plots toch aanfloepte … en meteen weer uit. Ik zag er al gauw een spelletje in: nam ik een bocht naar links dan begon het lichtje te knipperen, nam ik een bocht naar rechts dan was er niets aan de hand. Lollig, tot mijn dagteller me vertelde dat ik al ruim 400 kilometer op een tankje benzine rondreed.

Als student die afhankelijk is van zakgeld en een baantje bij de lokale groentewinkel is zo’n zuinige brommer om meerdere redenen een godsgeschenk, maar aan elk sprookje komt een eind. Dat besef kwam toen in de week voor de helletocht (lees: examens) het reservelampje bleef branden. Mijn eerste reflex: eens vriendelijk lachen naar de man met de baard die ik al bijna zeventien jaar mijn papa mag noemen. Helaas, volgens hem werd het na mijn eerste duizend kilometer hoog tijd dat ik eens zélf ging tanken, dus daar ging ik nadat ik eerst drie keer gecheckt had welke soort brandstof er eigenlijk in moet.

Tweehonderd meter verderop aangekomen aan het tankstation twijfel ik alweer. Shit, wat moest er ook weer in? Dit is een risico dat ik niet wil nemen. ChatGPT to the rescue! Nadat de robot mijn vermoeden bevestigde en me op het geweldige geheugensteuntje ‘groen is goed’ bracht, liep de tankbeurt op rolletjes en stond ik voor ik het wist terug thuis. Zo, dat was minder erg dan ik gevreesd had.

Tijdens de examenperiode is een brommer echt ideaal, ik ga en sta waar ik wil en ik kom niet als een zwetend rund aan op mijn mondelinge proeven. Zo zijn er namelijk al meer dan genoeg. De komende weken wil ik graag wat kilometers maken en mijn zithouding perfectioneren om me voor te bereiden op de lange trip die me midden augustus te wachten staat. Ik kijk ernaar uit!

Florine Waeyaert