Kort getest: Aprilia Tuareg 660

Halverwege de jaren tachtig pikte Aprilia met de Tuareg een graantje mee van de ontploffende markt van lichte allroads. Dat de Italianen hun 660cc paralleltwin zouden gebruiken om ook een middenklasse allroad te bouwen, was een kwestie van tijd. Dat de Tuareg zijn rentree maakt is leuk, maar behalve de naam hebben de oude en de nieuwe niks met elkaar gemeen.

De monocilinder die meer dan dertig jaar geleden de Tuareg aanvuurde, was goed voor een bescheiden 46 pk. Wie straks zijn been over de Tuareg 660 zwiert, zet met een druk op de knop de staldeur van 80 paarden open. Kies je voor de Tagelmust-graphics (zoals onze testmotor) en betaal je daar een bespottelijke 700 euro extra voor, dan krijg je een Tuareg 660 die in zijn kleurstelling nadrukkelijk verwijst naar de Tuaregs van weleer.

De 659cc paralleltwin die zijn ding al deed in de RS660 en de Tuono 660 kreeg langere inlaatkanalen, minder kleplift en een ander uitlaatsysteem. Daarbij gingen flink wat paarden overboord: van de 100 pk die de RS660 in de aanbieding heeft en de 95 pk waarmee de Tuono 660 het doet, bleven er in de Tuareg 660 nog 80 op post. Is dat erg? Nope, want voor een allroader op hoge poten is bruikbaar koppel onderin belangrijker dan giftig piekvermogen dat een rijwielgedeelte met lange veerwegen te veel van de wijs brengt.


Het heeft dan ook geen enkele zin om de twin in alle versnellingen richting begrenzer te jagen. Om het maximum uit de Tuareg te halen, blijf je zo veel mogelijk met je linkervoet van het schakelpookje en laat je het koppel zijn werk doen. Met een 21” voorwiel en 18” achterwiel koos Aprilia nadrukkelijk voor een offroad-gerichte set-up. Grote wielen rollen nu eenmaal vlotter over obstakels en zorgen daarmee op het onverhard voor een surplus aan controle en stabiliteit. Het nadeel van grote wielen en véél veerweg (240 mm voor en achter) is dat je al snel onderweg bent met een klimrek op twee wielen. De zadelhoogte van 860 mm is echter meer dan redelijk, met dank aan het compacte carter dat Aprilia ontwikkelde. Daarmee slaagden de Italianen erin om het zadel naar beneden te halen zonder aan bodemvrijheid in te boeten. Het standaard zadel is vrij smal en hard, het standaard windscherm nogal laag en niet instelbaar.


Allroaders met grote wielen en lange veerwegen zijn op de weg niet altijd de leukste jongens van de klas. De vering zorgt bij flink accelereren en hard remmen voor nogal wat deining en zo’n 21” voorwiel vraagt een flinke por om van richting te veranderen, waarna de motor vaak de neiging heeft om door te vallen in de bocht; maar voor een adventure is de Aprilia opvallend lichtvoetig. Je voelt wel dat je bij het insturen het brede stuur aan het werk moet zetten om het voorwiel over een dood punt heen te werken, maar rijden met de Tuareg 660 is ook op de weg simpelweg leuk. De voorste Brembo’s bijten niet al te hard door, waardoor de 43 mm upside-down Kayaba ook niet te diep door de knietjes gaat als je voor een bocht het anker uitgooit.


Meer dan vermoedelijk hebben de meeste ingenieurs van Aprilia voor de studie-optie ‘informatica’ gekozen, want alle recente machines die in Noale in mekaar worden geschroefd zitten boordevol elektronica. De Tuareg 660 maakt daarop geen uitzondering, met vier keuzes op vlak van rijmodus (Urban, Explore, Offroad, Individual) en alle mogelijke instellingen van ABS, tractiecontrole, motorrem en motormapping. Selecteer je de Offroad-rijmodus, dan wordt het ABS achteraan uitgeschakeld. Wil je het ABS helemaal uitzetten, dan kan je dat handmatig doen. Het leuke aan de Aprilia elektronica-afdeling is dat alles zich vanaf het stuur bijzonder intuïtief laat bedienen.


Conclusie
De paralleltwin loopt zo lekker dat je vermoedt met een 800cc machine onderweg te zijn. Offroad is de Tuareg een geweldig pretpakket en ook op de weg maakt de Italiaan indruk. Het uitgebreide elektronicapakket rechtvaardigt de prijs, die voor een 660 middenklasser anders toch wel aan de hoge kant zou zijn.

Plus- en minpunten
+ Koppelrijke krachtbron
+ Je kan er offroad echt wel mee uit de voeten
+ Bruikbare elektronica
–  Tagelmust-kleurstelling kost 700 euro extra
–  Smal en hard zadel
–  Over de prijs kan je debatteren

Lees de volledige test in Motorrijder januari 2022 of KicXstart november 2021.

Motor: 659cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde paralleltwin
Boring x slag: 81 x 63,9 mm
Compressieverhouding: 13,5:1
Max. vermogen: 80 pk @ 9.250 tpm
Max. koppel: 70 Nm @ 6.500 tpm
Gewicht: 204 kg (rijklaar)
Zithoogte: 860 mm
Tankinhoud: 18 l.
Prijs België: € 11.999,- (Tagelmust-graphics zoals testmotor: € 12.699,-)
Prijs Nederland: € 13.799,- (€ 14.499,-)

Tekst Adam Child • Fotografie Aprilia

Deel

Gerelateerde artikels

Dunlop Trail Max Raid

Bandentest: Dunlop Trailmax Raid

Dat zandhappers ook graag een streepje asfalt meepikken, en omgekeerd, is niks nieuws. En Dunlop heeft daarvoor de perfecte band in het gamma. Met een

Honda Forza 750

Getest: Honda Forza 750

De Honda Forza 750 werd in 2021 geïntroduceerd in de Benelux en groeide al snel uit tot een van de populairste maxiscooters. Om die positie

Honda NT1100

Kort getest: Honda NT1100 DCT

Honda mag je ondertussen zo ongeveer de koning van de nichemarkten noemen. Toen alle Japanse merken de cruisers uit hun aanbod schrapten, bleef Big Red