Kort getest: H-D LiveWire

‘Het hardste geluid dat je hoort, is je hartslag die tekeergaat’, aldus Harley in het (wel) ronkende persbericht over de langverwachte, volledig elektrische LiveWire. Tijd om dat eens te ontdekken in het naar ruwe olie geurende hol van de leeuw: Portland, Oregon.

Goed, volgens Harley is ‘het hardste geluid dat je hoort je hartslag die tekeergaat’ op de LiveWire. Toch valt vooral een ander geluid op: een gierende toon die, naarmate de snelheid stijgt, aanzwelt tot een jetturbine op kooktemperatuur; aangevuld met behoorlijk wat rolgeluid en de rijwind. Die turbine-sound wisten de Harley-ingenieurs overigens te componeren met behulp van de vertanding van de transmissie, die onder een hoek van 90° onder de motor zit gemonteerd. Aparte soundtrack: check.

De gashendel fungeert als een soort gedistingeerde katapult: prima controleerbaar en mooi progressief als je ‘m rustig opwindt, maar bij iets verder openschroeven schiet het ding je af als een Saturnus-V. De manier waarop je gelanceerd wordt, pas je trouwens doodeenvoudig al rijdend aan met één tik van je rechterduim op de ‘mode’-knop, waarna je steeds standaard in ‘Road’ vertrekt (80 % vermogen), na één tik in ‘Sport’ terechtkomt (vol koppel en vermogen, erg directe gasrespons), en vervolgens ‘Rain’ (heel beperkte regeneratie), ‘Range’ (optimale gasrespons om zoveel mogelijk uit de batterij te halen, regeneratie 100%) en een volledig naar wens instelbare ‘Custom’-modus. Keuze genoeg dus, al blijven wij na meerdere kilometers in alle rijmodi uiteindelijk in Sport plakken: het blijkt o zo verslavend om in amper drie seconden naar 100 te spurten. Kicken. 

Wie ooit een Harley reed, weet dat de remmen doorgaans niet bovenaan op ‘t prioriteitenlijstje staan bij de Amerikanen. Om ‘t zacht uit te drukken. Wel, we geloven ‘t zelf amper, maar hier gaat ‘ie: we hebben met de LiveWire een Harley gevonden die perfect remt … en zelfs beter. De radiale Brembo monoblock vierzuigers grijpen de potige elektrobuffel probleemloos bij z’n lurven. Uiteindelijk voel je de 249 kilogram wel als je midden in de bocht moet corrigeren. Bijsturen lukt wel, maar ‘t is toch even werken als je te enthousiast probeert in te sturen.

 ‘Actieradius’, de grote angst voor eenieder die overweegt om een elektrische motor te kopen. Eerlijk? We kunnen niet veel kwijt over de reële reikwijdte van de LiveWire. Als we weer bij het hotel aankomen, hebben we volgens het schermpje nog 32 procent aan lading in de batterij, goed voor nog dik vijfenveertig kilometer. Bijna de opgegeven 152 kilometer dus, zonder dat ik me ook maar een moment heb ingehouden. Dat lijkt aan de ene kant niet veel, maar als advocaat van de duivel: afgezien van je zomertrip, hoe vaak rijd je dagelijkse meer dan 200 kilometer aan één stuk, zonder rustpauze?

CONCLUSIE

34.000 euro is pittig, ook naar Harley-normen. Maar dat is wel 34.000 in de wetenschap dat je voor die centen ook wel meteen de sterkste uit de Amerikaanse stal mee naar huis neemt. En mochten we ‘onvervalst rijplezier’ willen uitdrukken in K’s – zoals de VS z’n duizenden euro’s het liefst telt – dan komen we toch op z’n minst in de buurt van die 34. Puur genieten van de rit zonder ook maar een seconde te hoeven stilstaan bij schakelen, ontkoppelen of gegrilde dijbenen: top. En de LiveWire klinkt op z’n eigen manier nog cool ook. Bovendien is het de eerste Harley-Davidson die zo heerlijk strak remt, stuurt en accelereert.

Uitgebreide test lezen? Bestel ‘m hier!

België:

Nederland:

• Motor: permanent magnet, elektrische motor met waterkoeling
• (batterij is luchtgekoeld)
• Max. vermogen:         105 pk, max 15.000 tpm
• Max. koppel:   116,6 Nm
• Accu:   12,8 V Li-Ion 15,5 kWh
• Oplaadduur:   12,5 uur (thuis, stopcontact),
• 1 uur (Level 3-snellader)
• Transmissie:    riemaandrijving
• Frame: gegoten aluminium,
• idem voor swingarm
• Voorvering:     43 mm Showa SFF-BP UPSD,
• volledig instelbaar,
• veerweg 115 mm
• Achtervering:  Showa BFRC-Lite monoshock, volledig instelbaar,
• veerweg 115 mm
• Voorrem:        dubbele 300 mm schijven met radiale Brembo monoblock
• vierzuigerremklauwen,
• bochten-ABS
• Achterrem:     enkele 260 mm schijf met zwevende tweezuigerremklauw
• Banden voor/achter:  120/70-ZR17 Michelin Scorcher Sport
• Wielbasis:       n.b.
• Balhoofdhoek/naloop:           24,5°/108 mm
• Gewicht:         249 kg (rijklaar)
• Zithoogte:       761-780 mm
• Theoretische actieradius:      235 km (stad), 113 km (snelweg), 152 km (gecombineerd)
• Kleuren:          Orange Fuse, Yellow Fuse
• of Vivid Black.
• Prijs:    vanaf € 34.000,-