Kort getest: Harley-Davidson Fat Boy

Natuurlijk is Harley-Davidson al sinds de vroege middeleeuwen het merk van vet, vetter, vetst, maar de in 1990 geïntroduceerde Fat Boy was zelfs voor de Amerikanen behoorlijk wat van het goede. Inmiddels is het model 35 jaar oud, is er een 2025-upgrade uitgebracht en wordt de 35ste verjaardag van het model ook nog eens gevierd met een speciale Icons-uitvoering, de Fat Boy Gray Ghost. Tijd om Harley’s dikke jongen een dagje te testen.

In de wereld van Harley-Davidson is Willie G. Davidson een absolute legende. Als kleinzoon van een van de oprichters kocht hij het zieltogende merk in 1981 samen met een groep rijke ondernemers terug van AMF, de bedrijvengroep die H-D enkele jaren daarvoor had opgekocht en het daarna liet wegkwijnen. Als chief designer en allround creatieve genius binnen het bedrijf stond Willie G. vervolgens aan de basis van het grote succes dat Harley-Davidson in de daaropvolgende decennia zou worden.

Koppel
Als designer geloofde Willie G. als geen ander in feedback van klanten. Daarom reed hij eind jaren 80 op een prototype van de Fat Boy naar Daytona Bike Week om te horen wat Harley-rijders ervan vonden. Met zijn ‘steamroller stance’ (dixit H-D), moddervette banden en dichte schijfwielen sloeg het model daar in als een bom en in 1990 werd de Fat Boy officieel geïntroduceerd. Inmiddels zijn we 35 jaar en drie generaties Fat Boy verder.

De Fat Boy wordt nu gebouwd op het Softail-platform en heeft een Milwaukee-Eight 117 cubic inch (1.917cc) V-twin als krachtbron. In de H-D cruiserline-up is die motor in drie verschillende versies verwerkt; de Fat Boy doet het met de Custom-uitvoering, wat neerkomt op 103 pk en 168 Nm.

Vooral dat laatste is van belang, want de Fat Boy rijd je natuurlijk niet zo hard mogelijk op de snelweg, maar zo hard mogelijk van huis naar boulevard naar terras en weer terug. Dan wil je veel koppel, en dat is met deze V-twin meer dan voldoende voorhanden. Ondanks het stevige rijklaargewicht van 315 kilo komt de Fat Boy bijzonder makkelijk van zijn plek en voel je daarbij een heerlijke duw in je rug, alsof je drie sterkste vrienden je nog even een zetje geven.

Bocht om?
Mede debet daaraan is de 240 (!) mm brede achterband. Hoe hard je ook gasgeeft, al dat rubber zorgt ervoor dat het koppel zich linea recta omzet in voorwaartse beweging. Maar helaas is motorrijden niet alleen maar voorwaartse beweging, je wil ook weleens een bocht om … en dan wordt het op de Fat Boy wat lastiger.

De voorband is met zijn 160 mm breder dan menig achterband op een ‘normale’ motorfiets en dat voel je, zeker in combinatie met het zware, zo goed als massieve schijfwiel waar die band omheen ligt en de 30 graden balhoofdhoek. Je moet echt moeite doen om de Fat Boy een bocht in te bewegen, zeker op snelheid.

En moet je in die bocht onverhoopt remmen dan is het alle hens aan denk omdat de machine door die brede voorband de neiging heeft om zich meteen op te richten. Dat vraagt dus focus en zelfvertrouwen. De enkele remschijf voor haalt een voldoende, maar ietsje meer stopkracht zou aangenaam geweest zijn.

Powercruisen
Toegegeven: als het sneller bochtenwerk is wat je zoekt, dan is de Fat Boy sowieso niet jouw motor. Al was het maar omdat dankzij de maximale 25,6 graden hellingshoek je voetplanken in een beetje bocht meteen aan de grond zitten. Is (power)cruisen je ding, dan is de Fat Boy een logischer keuze.

Met het brede stuur, de brede voetplanken, het brede kuipzadel en de brede tank tussen je benen is de ergonomie dik voor elkaar en ook na 200 kilometer gaat de zithouding niet vervelen. Hoewel de Fat Boy retro oogt, is hij qua veiligheidssystemen volledig up-to-date.

Zo beschikt hij over bochten-ABS en hellingshoekgevoelige tractiecontrole en Drag Torque Slip Control (om te voorkomen dat je achterwiel bij hard terugschakelen een stap opzij zet), daarnaast heb je de keuze uit drie rijmodi. En dat werkt allemaal feilloos. In de Sport-stand grijpt het ABS tijdens de testrit tweemaal in op een moment dat het volgens mij niet helemaal nodig is, maar waarschijnlijk redeneren de Amerikanen ‘better safe than sorry’. En als je meerekent dat de Fat Boy geen sportmachine is maar een cruiser, is dat best een logische gedachtegang.

Conclusie
De Harley-Davidson Fat Boy is geen allemansvriend. Het vette retro-uiterlijk, het hoge gewicht en het lastige sturen in (snelle) bochten maken de Fat Boy een machine voor Echte Kerels (m/v/x). En ook de vanafprijs van 27.245 euro maakt de Fat Boy niet bepaald een makkelijk opstappertje. Besluit je er toch eentje te kopen, dan rijd je wel op een van de meest iconische modellen ooit gebouwd. En da’s ook wat waard.

Plus- en minpunten
+ Iconische look
+ Comfortabel
+ Soepel en krachtig blok
– Moeilijk bochtengedrag
– Beperkte hellingshoek
– Hoge prijs

Lees het uitgebreide testverslag in Motorrijder juni 2025

Motor: 1.917cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde V-twin
Boring x slag: 103,5 x 114,3 mm
Compressieverhouding: 10,3:1
Max. vermogen: 103 pk @ 5.020 tpm
Max. koppel: 168 Nm @ 3.000 tpm
Brandstofvoorziening: injectie
Transmissie: zesbak, riem
Frame: stalen buizenframe
Voorvering: dual-bending valve 49 mm telescoopvork, niet instelbaar, veerweg n.b.
Achtervering: monoshock, n.b., veerweg n.b.
Voorrem: 320 mm schijven met radiaal gemonteerde Brembo vierzuigerremklauwen, bochten-ABS
Achterrem: 300 mm schijf met enkelzuigerremklauw, bochten-ABS
Banden voor/achter: 160/60-R18 / 240/40-R18 (Michelin Scorcher 11)
Wielbasis: 1.650 mm
Balhoofdhoek / naloop: 30° / n.b.
Gewicht: 315 kg (rijklaar)
Zithoogte: 675 mm
Tankinhoud: 18,9 l
Prijs België: € 27.245,-
Prijs Nederland: € 31.695,-

Tekst Ralph Edelstein • Fotografie Pien Meppelink, Ralph Edelstein