Loud pipes?

Geluid. Wie is er niet groot mee geworden. We kunnen niet zonder. Maar soms ook niet met. Voor de een is een concert van zoetgevooisde death metal Sängerknaben als Cannibal Corpse, Suffocation en Entombed een absolute streling voor het oor, bij de ander scheuren de trommelvliezen al bij het aanschouwen van het cd-hoesje. Bij motoren is dat net zo. Ik kan een snerpende tweetakt enorm waarderen (tenzij van een scooter), in het bijzonder het moment dat het kleine mechaniek in de powerband komt en de dB’s in toonsoort transformeren van een lichtbruine ondertoon naar de – help, m’n trommelvliezen resoneren! – knetterende BRÈÈÈHP! Maar ja, dat ben ik. Een dijkbewoner laat er voor 8.000 euro z’n ramen voor isoleren omdat hij/zij letterlijk knettergek wordt van die ko-le-re-herrie.

Op en rond de circuits is het niet anders. Op die paar geluidsvrije dagen in het jaar na is het letterlijk passen en meten om al die decibellen binnen de perken te houden. En binnen het beschikbaar aantal uren. ‘Het geluid is op’: natuurkundig kan het niet, maar op Assen bestaat het. En dus stikt het van de overlegorganen waarbinnen gemeenten, bewoners en circuits hun zogenaamde afspraken maken. Een soort Palestijns conflict in zakformaat waar de commerciële belangen groot zijn en de ergernissen zo mogelijk nog groter. Dus polderen we wat af met z’n allen en iedere trackday-ervaringsdeskundige weet inmiddels wel dat je óf met een originele pijp óf een dB-killer richting circuit afreist. Het wordt alleen vaag du moment je met een standaard motorfiets niet meer aan de geluidsnorm voldoet. Juist ja, standaard. Wij spreken hier uit ervaring. Recent testwerk resulteerde keer op keer in een rode kaart/zwarte vlag. Een S 1000 RR op Assen, een Fireblade op Zolder en recent een GSX-R1000R op Zandvoort. En nee, daar zaten geen uitgeholde Kerkers op uit 1972, maar ‘gewoon’ de uitlaten conform de strengste Euro4-regelgeving. Op speciaal verzoek van onze kant, want we willen geen gedonder. Zelfs de melkbus van Suzuki waar iedereen altijd een beetje lacherig van wordt, kon niet voorkomen dat we door race control op de zwarte lijst werden zet. Heb je net 20.000 euro stukgeslagen voor je ultieme trackday-wapen, kan je je alleen nog inschrijven voor de lokale Midzomernachtrit. Want dat mag wel. Gekeurd en goed bevonden voor gebruik op de openbare weg, nietwaar? Feit is dat bij een typegoedkeuring een motorfiets in een bepaalde versnelling en toerenrange een maximale hoeveelheid dB’s mag maken. Neem de Yamaha MT-10 die nu bij mij voor de deur staat: ‘Statisch 95 dB @ 5.750 t.p.m. en dynamisch (4e versnelling, 36,9 km/u) 78,3 dB’ staat er op het typeplaatje. Dat is niet bepaald volgas op de Veenslang. Buiten dat typegoedkeuringskader mogen er kleppen open en kan een airbox met volle overgave (en bijbehorende dB’s) verse lucht naar binnen hameren. En dan kom je op een circuit dan maar in de problemen, zo blijkt. En dus moet je opeens van het gas af bij de geluidspaal, of op een tactisch moment onderduiken in een groepje (nee hoor, hij was het) en hopen dat er geen haan naar kraait. En dat laatste vooral ook niet te luid, anders krijgen we weer gedonder.

Randy van der Wal, hoofdredacteur Kicxstart