Motorkwartet

Het heeft er alle schijn van dat Sefan Pierer (Pierer Mobility AG) op z’n overnamepad is uitgekomen bij de fabriekspoorten van MV Agusta Motor Spa…

“Mag ik van jou, van de met uitsterven bedreigde kleine Spaanse zandhazen, GasGas? Dank je wel. Heb je dan ook van de Zweedse firma’s onder dezelfde naam vooral bekend om hun grasmaaiers de Husqvarna? Nu we toch zo lekker bezig zijn: Chinees conglomeraat met Europese ambities? Ja, CFMoto ja…” Als je Stefan Pierer heet en baas bent van Pierer Mobility AG (inderdaad, moederbedrijf van KTM) dan is het lekker kwartetten aan de stamtafel van de mondiale tweewielervereniging.

Terwijl de Japanse tafelgasten het liefst de kaarten tegen de borst houden en de Britten een tafeltje verderop geïsoleerd eenmanskwartet spelen, zijn het de kleine partijen die met klamme handjes de volgende zet afwachten van de Oostenrijkse veelvraat. “Mag ik van jou, van de Italiaanse merken zonder serieus toekomstperspectief … MV Agusta?”

Het heeft er alle schijn van dat Pierer, de man die in 1992 eigenhandig KTM voor een appel en een ei uit de Oostenrijkse vergetelheid trok, op z’n nauwelijks nog te stuiten overnamepad uit is gekomen bij de statige (maar ook tikje roestige) fabriekspoorten van MV Agusta Motor Spa. Om even het beeld te schetsen, Pierer gelooft heilig in expansie; het inlijven van andere merken die door de jaren heen te groot zijn geworden voor het servet, maar te klein voor het tafellaken.

Dat is niet alleen interessant voor versneld veroveren van marktaandeel, je koopt ook merkimago en knowhow. Volgens Pierer kan je je alleen op die manier als fabrikant wapenen tegen de onvermijdelijke energietransitie, de steeds groter wordende olifant in de kamer waar echt niemand meer omheen kan, ook de motorwereld niet. Mocht u nog denken dat het allemaal zo’n vaart niet zal lopen … til die steen op en kruip er maar onder vandaan.

In welke vorm en langs welk tijdspad is misschien nog niet helemaal duidelijk, maar dat we (versneld) overgaan naar een andere energiebron dan de fossiele, staat vast. Pierer is ervan overtuigd dat kleine zelfstandige bedrijven die overstap nooit zullen kunnen maken en trekt ze sindsdien met de gretigheid van een Oostenrijkse skileraar z’n Mattighoofse slaapkamer in.

MV Agusta lijkt nu aan de beurt. Het merk is al decennia slachtoffer van z’n eigen schipbreuk; zo lang worstelt het al met liquiditeit, leveringsproblemen en betrouwbaarheid. In die zin zal (zelfs) Pierer op z’n qui-vive moeten zijn, voorgangers als Harley-Davidson (!) en Mercedes AMG verslikten zich al eerder in dit pittige Italiaanse niche-hapje en hebben er nog altijd buikpijn van. Maar Pieter is zakelijk en zijn bedrijf kan als grootste Europese motorbouwer (270.000 motoren/1,5 miljard omzet in 2021) wel een klapje opvangen.

En MV ligt voor het grijpen. Russische eigenaar Timur Sardarov gaat als erfgenaam van een van de 500 rijkste Russen (en oligarch) Roman Sardarov gebukt onder de Europese sancties. Ondanks het openlijk veroordelen van de oorlog. De eerste stappen zijn al gezet afgelopen augustus door het samen laten vloeien van de sales- en marketingactiviteiten van KTM en MV in de VS, Canada en Mexico… Het wachten lijkt nu op de definitieve overname. Daarmee heeft Pierer eindelijk z’n Italiaanse speeltje, na jarenlange vrijages aan het adres van Ducati.

Hamvraag: wat moet je met MV? Het merk heeft een gerenommeerde designafdeling en qua merkimago is het leuk (ik zie een MotoGP-team voor me, KTM is niet vies van een beetje branding), maar met het oog op de toekomstige uitdagingen vervullen de Italianen toch alles behalve een voortrekkersrol. Dan zou bijvoorbeeld Energica een logischere stap zijn. Pierer zal er ongetwijfeld een idee bij hebben … en zo niet, dan trekt hij gewoon z’n volgende kaart:  “Bescheiden e-mobility merk in handen van Amerikaanse investeringsmaatschappij?”