Een klein jaartje geleden bliezen we het stof van de Honda VFR800RR BioBlade, een motor die we een tiental jaar geleden met de hulp van huismagiër Jos The Boss hadden omgebouwd tot racer op biobrandstof (of een mix van biobrandstof en om het even welke andere benzine).
Helaas stond het ding dus al een hele tijd te verkommeren – dat hij niet meer liep had trouwens vooral te maken met een kapotte versnellingsbak. Lang verhaal kort, telkens we ‘m zagen staan in de garage brak ons hart een beetje, en dus werd besloten om de BioBlade écht toekomstperspectief te bieden, op de lange termijn.
Enter eFuel, in de vorm van Ecomaxx. Dat benzinemerk timmerde de voorbije jaren heel hard aan de weg om naast een complete lijn aan diesel- en andere producten ook brandstoffen te leveren die niet van ruwe olie zijn gemaakt, met name voor oudere verbrandingsmotoren. De ideale partner dus om met de BioBlade aan de slag te gaan en ‘m om te toveren tot eBlade.
Omdat de Blade na de laatste No Budget Cup-race geparkeerd werd met een haperende versnellingsbak, moesten we eerst even dat euveltje aanpakken. We konden een tweedehandsblok op de kop tikken voor 295 euro, de levering maakte ons nog 108 euro extra armer maar we hielden er wel een puntgave versnellingsbak en een pak reserveonderdelen aan over.
Daarmee trokken we naar Jos the Boss, die bij het vervangen van de versnellingsbak vaststelde dat de speling tussen het derde en vierde tandwiel in beide bakken even groot was. Jos verving de originele shim met een op maat gemaakt exemplaar, zodat de overgang van drie naar vier nu in een strak gelid zit.
De volgende stap in het transitieproces van BioBlade naar eBlade was een testbanksessie bij tuninggoeroe Mike van Dholda Racing voor een eerste vergelijk tussen gewone benzine en Ecomaxx eFuel.
Meten is weten, dat is bekend. Mike start met een aantal runs met gewone benzine (98), daarna wordt de tank leeggepompt en gevuld met twintig liter Ecomaxx. Ook dit keer worden er meerdere runs uitgevoerd om zeker te zijn dat alle 98 uit de injectoren is verdwenen en plaatsgemaakt heeft voor eFuel. Na wat getokkel levert de testbank een printje met de beide vermogenscurves naast elkaar.
Het besluit? Geen nieuws is bijzonder goed nieuws, want het verschil is minimaal: één pk extra, dezelfde koppelcurve en een goed lucht/benzinemengsel. Dat betekent dat deze eFuel echt plug-and-play is; er moesten geen mappings aangepast worden en er moest niet gemorreld worden met de PowerCommander, en dat met een oud VFR800-blok uit 1998.
Ons moet je niet meer overtuigen, dit is de toekomst. Er is geen extra ontwikkeling nodig door auto- en motorfietsfabrikanten, er komt enkel wat optimalisatie aan te pas. Een vrachtwagen die nu met gewone benzine rijdt, kan zonder problemen tanken aan de eFuelpomp, er komen dus ook geen extra distributiekosten bij kijken. Dat is bij het hele laadpaalgebeuren wel anders…
Met dank aan Ecomaxx, Dholda Racing, Bikedesign en Bridgestone
Fotografie Jonathan Godin, SB