Home > Toerverhalen > Toerroute: Tweedaagse in de Moezelstreek

Toerroute: Tweedaagse in de Moezelstreek

“Eerst maar even de ketting smeren?”, vraagt Paul van Motorherberg De Waard in Reil als we na een stevig dagje sturen zijn garage in draaien. Aangezien de kettingen van onze machines er nog netjes bij staan, kunnen we het aanbod afslaan en meteen doorschuiven naar het onderdeel “Zullen we even de kelen smeren?”.

Ter ontvangst krijgen fotograaf Peter en ik meteen een glaasje groene likeur onder onze snufferds gestoken, een snelle douche later snijden we in de tuin op de oever van de Moezel een stevige schnitzel aan. Veel beter wordt het leven van een motorrijder niet. Hoewel, de dag zelf was er ook eentje om door een ringetje te halen…

De route begint op de Charles de Gaulle-brug over de Maas in Dinant en met 251 km vallen er op de eerste dag aardig wat kilometers te verzetten. Geen nood evenwel, de route is uitgetekend in functie van de afstand, waardoor we deze keer de allerkleinste weggetjes mijden en vooral over de snellere doorgaande wegen rijden. Het soort wegen waarop je de lange doordraaiers aan een mooi tempo aan mekaar rijgt, met nu en dan een klein uitstapje naar wegen die minstens drie sterren verdienen als het op hellingshoeken aankomt; de afdaling vanaf de N94 naar Houyet is er zo eentje.

Heb je na veertig kilometer zin in een koffie, dan is Rochefort een goeie plek om de motor even te laten afkoelen. De abdij/brouwerij ligt een paar honderd meter van de route en heeft eigenlijk niet zo heel veel om het lijf, je moet al strenggelovig of een groot trappistenliefhebber zijn om in het sobere kerkje of in de kleine biershop je zonden te gaan opbiechten. Dat kan evengoed op een terras in het centrum van Rochefort. Richting La Roche kan het gas erop, op weg naar Houffalize laten we de meanders van de Ourthe even voor wat ze zijn voor een ommetje richting Achouffe waar ze in de plaatselijke brouwerij de marketing iets beter onder de knie hebben dan de paters van Rochefort.

“Dat al het asfalt in de Ardennen slecht is, dat is toch een misvatting?”, zegt Paul van motorherberg De Waard als we na de schnitzel nog een pint drinken. Ik kan hem slechts ten dele gelijk geven, want sommige stroken Waals asfalt liggen er toch ronduit abominabel bij en het verschil met de wegen in Luxemburg en Duitsland is overduidelijk van zodra je de grens bent overgestoken. “Plezant hé. Het lijkt wel circuitrijden, maar dan zonder de rondjes”, lacht fotograaf Peter als we tussen Clervaux en de Duitse grens in Dasburg een fotomoment inlassen. De Africa Twin vindt het in ieder geval niet erg dat z’n Metzeler Karoo Streets lekker warm gereden worden.

Op weg naar de Moezelvallei blijven de snellere doorgaande wegen met vlotte doordraaiers de dienst uitmaken, de enige stad die naam waardig waar we vandaag doorheen komen is Bitburg. Bekend van zijn brouwerij, uiteraard, maar op het uur dat wij er aankomen is het biermuseum annex belevingscentrum annex stadshal al dicht. Ik counter het vochtverlies van vandaag met een spezi (cola met sinaaslimonade gemengd, wat ik altijd drink als ik in Duitsland ben) en gun ook de Honda een volle brandstoftank voor de resterende 65 kilometer en drieduizend bochten.

“Zou ik even op die prachtige Africa Twin van jou mogen zitten? Ik vind het zo’n mooi ding”, vraagt een van de zeventien Nederlandse motorvrienden de volgende ochtend bij het ontbijt. Dat De Waard een pure motorherberg is zorgt voor een aparte dynamiek. Blijkbaar valt de Honda bij wel meer mensen in de smaak want Paul en Sanne zetten ‘m nog als ‘Motor van de dag’ op de Facebookpagina van hun herberg.

Lang voor de eerste toeristenboot van de dag afvaart, zetten wij koers over de oever van de Moezel die we van Reil tot Alf volgen. Dag twee begint op dezelfde manier als dag één eindigde: met smetteloos asfalt, heerlijke bochten en schitterende uitzichten. De Eifel was een vulkanisch gebied en dat heeft voor de vele hoogteverschillen, meren en kraters gezorgd. Als motorrijder kunnen we er alleen maar blij om zijn.

Hielden we het op dag één compleet droog (hoewel, droog … we zweetten ons een klein ongeluk) dan is het zonneklaar dat we op weg naar Eupen een flink onweer tegemoet rijden. En dat onweer ontgoochelt niet. Iets ten noorden van Daun vallen de eerste druppels, nabij Hillesheim giet het al zo hard dat ik zelfs eenden zie schuilen onder een brug en het uitzicht op het historisch centrum van Monschau blijft beperkt tot wolken en damp op mijn vizier. Het brandgevaar op de Hoge Venen zal ondertussen ook wel geweken zijn, maar als we de lange afdaling naar Eupen inzetten breekt als bij wonder de zon door. Alsof God dan toch een beetje motorrijder is…

Download de routes

Praktisch De route op dag 1 start op de brug over de Maas in Dinant, makkelijk bereikbaar via de E411 en de N97. Met 251 kilometer en zomaar eventjes 4.300 hoogtemeters is het een lange route met flink wat klimwerk, maar we rijden nagenoeg de hele tijd over brede, vlotte wegen waarop het goed vooruitgaat. Eten en drinken onderweg is geen probleem. Dag 2 start bij Motorherberg De Waard in Reil en eindigt 167 kilometer verder noordwaarts in Eupen. Met wat minder te rijden kilometers (opnieuw op voornamelijk snelle wegen) heb je op de tweede dag genoeg tijd om het rustig aan te doen bij het ontbijt en hou je na de rit voldoende uren daglicht over om terug te rijden.

Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy De abdij staat vlak voor het centrum van Rochefort. Rij bij het binnenrijden van de stad een paar honderd meter over de N949 in de richting van Haversin en je vindt aan je rechterhand de abdij met brouwerij. De cisterciënzers leven in strikte afzondering, vandaar dat je enkel de heel sobere abdijkerk en het kleine bierwinkeltje kunt bezoeken.

Brouwerij van Achouffe De brouwerij van Achouffe is niet groot, maar de combinatie van een lekker biertje met een uitgekiende marketing resulteerde in een succesverhaal. Voor de special edition La Chouffe magnum tekende dit jaar Herr Seele het etiket. In de shop vind je uiteraard alle bieren en een massa leuke gadgets met de kabouters van Achouffe als centraal thema, om de brouwerij te bezoeken reserveer je minstens twee weken op voorhand.

Bitburger brouwerijmuseum Toen Peter Wallenborn in 1817 een kleine brouwerij begon in Bitburg, kon hij nooit vermoeden dat tweehonderd jaar later Bitburger een van de grootste brouwerijen van Duitsland zou zijn en de slogan ‘Bitte ein Bit’ internationale bekendheid zou genieten. Een rondleiding doorheen de oude brouwzalen kan ook in het Nederlands, na reservatie.

Het Pulvermaar van Römerberg Het Zuidoostelijk deel van de Eifel wordt ook de Vulkaan-Eifel genoemd vanwege de sterke vulkanische activiteit in dit gebied in het tertiair. Overal in de regio ontstonden zogeheten kratermeren of ‘Maare’ door opstijgend magma dat afgeblokt werd door bovenliggende rotslagen die water bevatten. Die mix zorgde voor een dermate hoge druk dat de boel keihard explodeerde en er heel diepe, ronde gaten in de aarde ontstonden. Die gaten vulden zich met water en vormden zo ronde meertjes, Maare. Het Pulvermaar van Römerberg ligt op een paar honderd meter van de route maar is een bezoekje zeker waard.

Eupen De Duitstalige Gemeenschap ontstond bij de staatshervorming van 1970 en de leden werden in 1974 voor het eerst rechtstreeks verkozen. De eerste volwaardige gemeenschapsregering kwam er in 1984. Het parlement komt sinds 2013 samen in een nieuwbouw in het zuidoosten van Eupen, de route eindigt aan het historische gebouw in het centrum van Eupen waar de Regering (‘de executieve’) van de Duitstalige Gemeenschap zetelt.