De Multistrada V2 mag al hoge ogen gooien, niet elke kleine Multistrada in de historie van het Bolognese merk groeide uit tot een succesverhaal. Zo belandde de Multistrada 620 om meerdere redenen in de vouwen van de geschiedenis, maar die plooien strijken wij hier wel eventjes glad.
Lichte, straatgericht hoogpoters begonnen halfweg de nillies aan een opmars en Ducati wou graag een graantje meepikken. De Suzuki V-Strom 650 verkocht al vlotjes, in 2007 zou Kawasaki met de Versys 650 op de trein springen. Ducati hoefde niet eens veel moeite te doen om een motor voor deze nieuwe klasse op te bouwen want ze hadden in 2003 al de Multistrada 1000DS met 992cc lucht/oliegekoelde L-twin gelanceerd en de Monster werd in die tijd aangedreven voor een 618cc blok.

Dat laatste belandde in het frame van de eigenzinnig getekende Multistrada 1000DS zodat de Multistrada 620 in 2005 zijn opwachting maakte in de Ducati-catalogus. Doel: beginnende rijders en liefhebbers van Italiaans design die een ranke motor zoeken om mee door de stad te flitsen het hoofd op hol brengen. Wat niet lukte, waardoor de Multi 620 in 2008 alweer werd afgevoerd. Vanwege de beperkte productietijd, de eerder lage verkoopcijfers en het feit dat de Multistrada 620 nogal lastig veroudert is het tweedehandsaanbod bijzonder beperkt. In België konden we er geen enkele opsporen, in Nederland vind je 620’s voor prijzen die schommelen van 1.500 tot 3.000 euro.

Volstonden de 63 paarden twintig jaar geleden nog om van de Monster 620 een fijne lichte naked bike te maken, dan neigt het blok in de zwaardere Multistrada naar het amechtige, zeker als je met een passagier gaat rijden en ook de zijkoffers hebt volgestouwd. In de stad was de Monster 620 nog best een lastpak met zijn eerder bokkige L-twin bij lage toeren en de draaicirkel van een vrachtwagen, de Multistrada 620 deed het op die vlakken beduidend beter. Vooral de kleine draaicirkel en het ranke profiel maakten de kleine Multi goed bruikbaar in de stad.

Ondanks het bescheiden vermogen kan een beginnende motorrijder buiten de stad flink wat lol trappen met deze kleine Bolognees. Je hoefde de Italianen immers ook in de nillies niet uit te leggen hoe je een goed rijwielgedeelte bouwt – en aangezien dat ontwikkeld was voor de krachtigere Multistrada 1000DS, had het wel wat overschot in de 620.
Een kleine twintig jaar na datum is het aanbod tweedehands Multistrada 620’s heel beperkt en dat heeft zijn reden. De tweekleps L-twin is op zich bijzonder eenvoudig om aan te werken, maar dat moet wel op regelmatige tijdstippen gebeuren om de zaak aan het rijden te houden. Ga je op zoek naar een Multistrada 620, check dan zeker of het blok op tijd (lees: om de twee jaar) verse riemen heeft gekregen.

Op het moment van de verkoop stak de kleine Multi nog wel goed in mekaar, midden jaren nul stond de productiekwaliteit in Bologna echter nog niet op het niveau van vandaag en dat begon je na een paar jaar toch aan de machines te merken. Zo zijn de plastics van de Multistrada eerder broos, houdt de benzinetank niet van E10 en zijn blok en rijwielgedeelte corrosiegevoelig. Pitting aan het blok wordt al snel erger waarna de lak afbladdert. De aluminium schetsplaten waarop ook de voetsteunen voor de passagier gemonteerd zijn, zien er na een paar weken pekelrijden uit als bloemkolen. Water in de tellerpartij en bedieningsknoppen kan de elektronica op hol doen slaan.

Leest al dat bovenstaande niet lekker en waren de meeste concurrenten van deze motor op het moment van zijn lancering sneller, sterker, lichter of goedkoper (waardoor het tweedehandsaanbod van die machines groter is), toch kan de Multistrada 620 een goede keuze zijn voor wie zijn eerste oude Ducati koopt. Hij kost je geen arm of been en het is een prima machine om het sleutelen aan luchtgekoelde Ducati’s mee onder de knie te krijgen.
Lucht/oliegekoelde L-twin • 618cc • 63 pk • 183 kg (droog) • 15 l • € 1.500 – € 3.000