Stickertuning voor GSX-8S en R
23/04/2024
De GSX-8S en zijn gekuipte broertje GSX-8R zien er sowieso al verre van verkeerd uit; maar omdat alles altijd beter kan komt Suzuki nu met
1. Blok en transmissie
De Tracer 900GT gebruikt uiteraard het CP3-blok dat we kennen uit de MT-09 en Tracer 900. En dat is natuurlijk goed nieuws. Er is niks mis met de koppelrijke triple. Integendeel. De gasrespons is ook in de STD-mode niet altijd even voorspelbaar, in die zin dat we ons bij een vlot genomen T-splitsing soms even verslikken in een afwezige gasrespons, al gebeurt het slechts een enkele keer, maar toch… De rijdmodi laten we, zoals bij nagenoeg elke Yamaha, gewoon in STD staan omdat A net te agressief is en B net te geknepen. Wat ons betreft mag Yamaha die rijmodi gewoon achterwege laten – maar ja, het is de tijdsgeest, zullen we maar zeggen. Met racelaarzen (lees: dunne zolen) voelen we zo rond de 6.000 tpm een uitgesproken trilling in de voetsteunen, maar met iets stevigere adventure-laarzen met dikkere zolen is die trilling nauwelijks nog op te merken. De versnellingsbak is zo goed als perfect: mooi uitgebalanceerd, met een aangenaam cruise-toerental op snelwegen. Ook de standaard quickshifter werkt uitstekend. We zijn niet per definitie liefhebbers van quickshifters, maar los van het voordeel op binnenwegen is het zelfs op snelwegen goed dat je soms je linkerhand kan laten rusten terwijl je zonder je koppeling te gebruiken wegspurt van de zoveelste wegopbreking.
2. Handelbaarheid en rijkarakter
Het moet zo’n beetje in de vierde bocht zijn dat we onze laars aan de grond rijden, dat is niet altijd even vanzelfsprekend. Het heeft er alles mee te maken dat de Tracer GT vanaf de eerste meter een uitgebalanceerd gevoel uitstraalt in de vorm van een relatief licht en uiterst neutraal stuurgedrag. Hij is minder scherp dan pakweg een R6, maar we herkennen een vergelijkbaar gevoel in de manier waarop je in lange, snelle bochten het insturen kunt uitstellen tot op het punt dat je er bijna nerveus van wordt, om de Tracer dan op z’n zij te gooien en een mooie, scherpe lijn in de bocht aan te houden. De vering is rondom instelbaar, maar gezien het overtuigende rijkarakter zijn we nooit echt in de verleiding gekomen om een schroevendraaier tevoorschijn te toveren. Ook tragere, technische bochten vormen geen enkel probleem, alleen kan de beperkte stuuruitslag soms wel even negatief verassen. Op de wegen waar het echt telt, kunnen we de Yamaha echter op geen enkel foutje betrappen. En tijdens de vele snelwegkilometers die we rijden al evenmin. We malen kilometers in allerlei posities: zonder handen, de bevestiging van het stuur op de kroonplaat met twee vingers vasthoudend en alle andere mogelijke variaties. En dat kan, omdat de Tracer GT te allen tijde stabiel blijft. Ook bij (te) hoge snelheden – wat een beetje een teer punt was op de vorige Tracer 900, maar de zes centimeter langere achterbrug zorgt inderdaad voor meer stabiliteit.
3. Elektronica
Alles wat erop moet zitten, zit erop. Van het van de R1 geleende TFT-dashboard over verwarmde handvatten, cruisecontrole, ABS en rijmodi tot instelbare tractie-controle. En dan vergeten we nog bijna de quickshifter. Het geheel wordt trouwens afgerond met ledkoplampen. Dat is veel, en meer dan genoeg.
4. Bediening en comfort
De bediening van het dashboard en handvatverwarming gebeurt met een soort draai-wieltje op de rechter stuurhelft. Op de linker was logischer geweest omdat die hand net iets vrijer kan bewegen. Het duurt ook even voor we doorhadden hoe we de handvatverwarming kunnen aanzetten. Als je koorts krijgt terwijl je gps aangeeft dat je nog vijf uur moet rijden, is het namelijk wel fijn als dat lukt. Dankzij het zitcomfort rijden we die vijf uur toch maar mooi uit. Je zit neutraal op de Tracer GT, waarbij je erg veel ruimte hebt om naar voren en achteren te schuiven in het zadel, zodat beginnende doorzitplekken even kunnen ademen. Het zadel is ook 15 mm te verhogen. Dat maakt de zit wat ‘actiever’, maar het is niet zo dat de GT daarmee meteen comfortabeler zit. Grotere rijders zullen hier voordeel van hebben. Het is wel even wat friemelen met dat zadel, maar eens je doorhebt hoe het werkt, blijkt het een uitgekiend systeem. Wij reden in één ruk naar Biarritz en voelden ons relatief fris bij aankomst. De met de hand verstelbare (hogere) kuipruit houdt je hoofd net uit de rijwind, zonder noemenswaardige turbulentie. Je schouders vangen wel wind, maar het is dan ook geen FJR. Wij hadden graag de handkappen iets groter gezien voor dat extra beetje bescherming.
5. Praktische inzetbaarheid
De Tracer GT is een absolute alleskunner. Zoals gezegd maalt hij snelwegkilometers als de beste. De driepitter stuurt mooi, snel en stabiel, waardoor ook binnendoor het plezier er vanaf straalt, en los daarvan is de GT op kleinere wegen of in de stad makkelijk hanteerbaar. Zelfs een sporadische circuitdag zou tot de mogelijkheden moeten behoren, mits je het niet al te bont maakt, de grondspeling is daarvoor wellicht wat aan de krappe kant. Maar combineer het rijwielgedeelte, blok en elektronica en de standaard bijgeleverde koffers en je hebt een ‘weekend warrior’ van jewelste die je door de week ook elke dag in alle gemak van en naar het werk brengt. De koffers zijn niet bijster groot, maar wij bonden zo’n dikke roltas in een oogwenk achterop en trokken er een week op uit, waarbij we de meest essentiële dingen in de perfect waterdichte koffers bewaarden. En met een verbruik van ongeveer 1 op 17 op een tank van 18 liter kan je ook nog eens in grote etappes naar een willekeurige bestemming toe knallen.
6. Afwerking
De ruimtes rond het dashboard hadden iets beter afgewerkt kunnen worden met wat extra plastic kapjes hier en daar. De rest van de motor staat op dezelfde hoge standaard als andere Yamaha’s. Alleen bij het instelbare zadel moest er wat gewrongen worden om goed te passen, nadat we een paar keer met een loszittend zadel waren vertrokken. Verder zit alles vast wat vast moet zitten en geeft de GT een erg solide indruk.
Eindoordeel: 8/10
We zijn na dit bliksembezoek aan Biarritz toch onder de indruk van de veelzijdigheid van de Tracer 900GT. We verteerden probleemloos een halve dag snelwegkilometers, stuurden door ontelbare bochtencombinaties en konden de Tracer 900GT op geen enkele noemenswaardige fout betrappen. Reken daarbij het volledige elektronicapakket en de koffers, en je hebt veel waar voor je geld. Het zou zomaar kunnen dat er motoren zijn die op bepaalde onderdelen beter scoren, maar als we de allround-kwaliteiten afzetten tegen de prijs van de Tracer GT, heeft de Yamaha heel veel te bieden.
We kennen de drie-in-lijn natuurlijk uit de MT-09. Het is ook dit blok dat een-op-een is overgelepeld van de naked in de toer-exponent binnen de driepitsfamilie, tot aan de (eind)overbrenging toe. Zoals je van een driepitter mag verwachten, is rechtlijnigheid het sleutelwoord. We zien op de Marolo-testbank nergens noemenswaardige pieken of dalen en het blok acteert enorm lineair. De lichte dip tussen 4.500 en 4.600 tpm zou je kunnen omschrijven als milieudip, maar ondanks het feit dat deze precies plaatsvindt in het meest bereden toerengebeid merk je er in de praktijk niets of nauwelijks iets van. Het blok overtuigt vooral met z’n breed uitgesmeerde koppel. Prettige bijkomstigheid is dat je ook nog eens de nodige pk’s en Nm’s cadeau krijgt van de Japanners. Hoewel opgegeven voor 115 pk en 87,5 Nm, schopte onze GT het op de bank tot een zeer gezonde 123 pk @ 10.747 tpm en 92 Nm @ 8.698 tpm. Dat is toch aanzienlijke winst.
De Tracer 900GT staat op Dunlop Roadsmart 2’s. Dat zijn banden van een generatie terug, maar wat ons betreft voldoen ze zonder enige bedenking. Ze sturen mooi neutraal en stabiel, ook al zijn het niet de snelst sturende banden die er bestaan. Zelfs na bijna 2.700 snelwegkilometers, verreden op tweeënhalve dag, tonen ze weinig tekenen van een vierkant loopvlak – met dank aan de dubbele compound. Het zou wel interessant zijn om te weten hoe de Tracer GT presteert op banden van een nieuwere generatie.
Triumph Tiger Sport
L3 • 1.050cc • 126 pk • 218 kg • € 15.200,00 (BE: € 13.680,00)
+ Veel motor voor je geld en was ook in dit genre de eerste die dat triple-gevoel zo onweerstaanbaar maakte.
– Gaat alweer jaren mee, mist wat speelsheid in karakter.
MV Agusta Turismo Veloce 800
L3 • 798cc • 110 pk • 194 kg • € 19.189,00 (BE: € 16.690,00)
+ Snel en mooi, afwerking is grandioos.
– Zit qua specificaties heel dicht tegen de Tracer aan, niet qua prijs. De prijs die je betaalt voor Italiaans handwerk.
Honda VFR800X Crossrunner
V4 • 782cc • 106 pk • 242 kg • € 13.858,00 (BE: € 13.234,00)
+ Voor wie geen driepitter wil en toch een onderscheidend motorkarakter, alleskunner.
– Oogt tikje te degelijk en is (veel) te zwaar. O ja, en we waren ‘m bijna vergeten…
Bagagerek
Toch wel onmisbaar wanneer je iets verder van huis gaat en zaken als een slaapzak of tent wil meenemen, of eventueel een topkoffer wil monteren. Had ook standaard wel op de GT gemogen.
> Prijs: € 175,00
> www.yamaha-motor.eu/nl
Comfortzadel
Hoewel het zadel op zich goed beviel tijden de lange, Franse snelwegkilometers (de ultieme lakmoesproef), gingen we uiteindelijk toch iets doorzitten. Of dit zadel dat helemaal kan uitsluiten durven we niet te zeggen, maar voor dit prijskaartje zouden we een poging wagen.
> Prijs: € 179,50
> www.yamaha-motor.eu/nl
Tanktas Tour
Voor wie echt niet zonder kan, een speciaal voor de Tracer vervaardigde tanktas te bevestigen via een (eveneens optionele) tankdopring. Werkt handig. Zorg er wel voor dat de tanktas niet té pontificaal in beeld zit. Hindert altijd iets tijdens het rijden. Lagere City tas (€ 167,00) is ook een optie.
> Prijs: € 178,00
> www.yamaha-motor.eu/nl
Volledig uitlaatsysteem
Als geld geen rol speelt en geluid wel: dit fraaie uitlaatsysteem van Akrapovic laat de sportieve inborst van de driepitter beter tot z’n recht komen. Weleens een huilende driepitter langs de flanken van de Timmelsjoch horen jagen… Nou, daarom dus.
> Prijs: € 1.296,00
> www.yamaha-motor.eu/nl
De GSX-8S en zijn gekuipte broertje GSX-8R zien er sowieso al verre van verkeerd uit; maar omdat alles altijd beter kan komt Suzuki nu met
Toen Yamaha in 2005 de eerste Master of Torque uitbracht, was dat letterlijk een donderslag bij heldere hemel. De MT-01 zag er zo spectaculair uit
“Eerst maar even de ketting smeren?”, vraagt Paul van Motorherberg De Waard in Reil als we na een stevig dagje sturen zijn garage in draaien.
