Bandentest: Michelin Power 6 en Power GP2

De markt van de sport- en hypersportbanden is in Europa redelijk vlak in aantallen. Toch twijfelde Michelin niet om de knowhow opgedaan in de MotoGP over te zetten naar de nieuwe Power 6 en de GP2. Die eerste is voor 90 % een straatband, die tweede voor 50 %. De overige procenten mogen we testen op het GP-circuit van Jerez de la Frontera.

Ik zit in het zadel van een rochelende BMW S 1000 RR, klaar om in het spoor van tweevoudig wereldkampioen Superstock 1000 Sylvain Barrier het circuit van Jerez aan te vallen. Hoewel ik de MotoGP al jaren van nabij volg, kan ik het ene circuit nog steeds niet van het andere onderscheiden. Ik ben dan ook maar wat blij dat ik een pro als Sylvain mag volgen voor mijn allereerste rondjes ooit op Jerez.

Dat het een indrukwekkende omloop is mag duidelijk zijn, het stelt me dan ook gerust dat ik de baan op kan met een band die in vergelijking met zijn voorganger (Power 5) nog meer grip zou moeten bieden en dat zowel op droge als natte ondergrond – al is dat laatste niet van toepassing onder een stralende Spaanse zon. Ook de opwarmtijd zou korter zijn dan bij de voorganger, en het stuurgedrag nog beter; en dat allemaal zonder aan levensduur in te boeten.

Om al die claims te bevestigen zouden we echter een rechtstreeks vergelijk moeten opzetten, dus vooralsnog nemen we het voor kennisgeving aan. In elk geval warmt de Power 6 om de velgen van de BMW lekker snel op, en op de grip heb ik ook helemaal niks aan te merken. Op het vloeiende Jerez met een aantal korte, krappe bochten is het wel werken geblazen om de BMW over te gooien.

In de tweede sessie grijp ik het stuur van een KTM 1390 Super Duke en dat zal het rubber geweten hebben, dat 190 pk en 145 Nm in goede ban(d)en moet zien te leiden. Naar het einde van de sessie loopt de band een tikje heet en komt er door de hoge temperatuur wat leven in de voor- en achterkant, maar het blijft allemaal behapbaar. De eerlijkheid gebiedt me wel erbij te zeggen dat dat al oneigenlijk gebruik is voor de Power 6. Tenslotte is de band voor 90 % op straatgebruik gericht, niet op een GP-circuit met dan ook nog eens een koppelbrulboei als de Super Duke.

Rijd je bijvoorbeeld met een (hier ook aanwezige) Triumph Street Triple dan kom je met de Power 6 een heel eind, en die ene circuitdag per jaar zal dan ook geen probleem vormen. Bovendien, valt die in het water dan kan je met een gerust hart je sessies aanvatten met de Power 6 om de velgen.

Dat zal met de GP2 wat spannender zijn, dit is namelijk letterlijk een halve circuitband en de tekening is duidelijk: hoewel je er ook in de regen veilig mee onderweg kunt, is deze jongen gericht op grip in droge omstandigheden. Na een korte opwarmfase maakt de GP2 zijn ambities meteen duidelijk. De BMW S 1000 RR stuurt op deze uitdagende omloop beduidend kwieker en laat zich vlotter remmend insturen.

Voor mijn doorsnee circuitkunsten toont de GP2 zich een erg sterke band, maar omdat de mening van een pro natuurlijk meer doorweegt: de jonge IDM-rijder Max Schmidt, die overigens nog nooit een straatband van dichtbij gezien heeft, was tijdens deze test behoorlijk onder de indruk van de grip van deze GP2.

Zowel de Power 6 als de GP2 zijn erg licht, dat hebben ze te danken aan de opbouw rond een 500 meter lange aramide (of kevlar) gordel. Het enige ijzer dat er verder nog in de Michelins te vinden is, zijn de twee ringen die de band luchtdicht moeten maken aan de binnenzijde van het wiel. Dat gewicht belangrijk is, spreekt voor zich want hoe minder onafgeveerd gewicht hoe makkelijker de middelpuntvliedende krachten overwonnen kunnen worden. Voorts maakt Michelin gebruik van nieuw ontwikkeld ‘carbon black’, doorontwikkeld en overgekomen uit de MotoGP zorgt dit product voor de gekende kleur en gaat het aftakeling door uv-stralen tegen; daarnaast zou deze nieuwe generatie ‘carbon black’ meer grip generen.

Conclusie De volgende ochtend staat er een rijtje motoren klaar voor een straatrit, geschoeid op zowel Power 6 als GP2. De wegen blijken echter zo stoffig dat er over het straatgedeelte van de test weinig zinnigs te vertellen valt, behalve dat in de frissere ochtendlijke omstandigheden de GP2 wat trager lijkt op te warmen. Op zich zou de straattest ook niet veel extra info hebben opgeleverd, als de Power 6 op een circuit als Jerez en om de velgen van een ‘dikke duizend’ al zo veel grip en vertrouwen schenkt, dan zit je op een lichtere naked bike zeker ook goed voor speels bochtenwerk. In elk geval zijn beide types ideaal voor sportieve straatrijders die af en toe een circuitdag willen meepikken. Ze passen perfect binnen ons kunnen en bieden voldoende vertrouwen en marge. Persoonlijk vind ik de GP2 fijner sturen dan de Power 6. Gezien de GP2 ook wat kilometers aankan, kan je dus perfect naar het circuit rijden, trackday doen en terug naar huis, zoals in de good old days. En regen zal het feest niet bederven, hoogstens wat spannender maken.

Tekst Stefaan Buyze • Fotografie Michelin