Waarom groeten motards elkaar? Om dezelfde reden waarom honden elkaars gat besnuffelen: elementaire beleefdheid. Met dat verschil dat honden – instinctmatig – geen onderscheid maken naar ras en stand, én er al-tijd voor gaan. Wij, mensen, maken de zaken daarentegen graag ingewikkeld. Met name inefficiënte communicatievaardigheden liggen nog iedere dag aan de oorsprong van heel wat onnodige problemen. Nu, ook in het geval van de (al dan niet) groetende motorrijder treden verwarring, twijfel, ja zelfs wrevel en frustratie nog al te herhaaldelijk op. De hoogste tijd dus om de pijnpunten terzake bloot te leggen. En in één moeite gooien we het repertoire motorgroeten, dat wij onszelf in de loop der jaren hebben eigengemaakt, ertegenaan. De ervaring leerde ons inmiddels dat welke soort groet jij dadelijk als eerste zal brengen, van heel wat factoren afhangt. Maar er is één gulden stelregel…
Geschreven door Sven Rammeloo
Illustraties door Philippe Madou
Uit beleefdheid, dus. Dat klopt grotendeels, maar ook wielertoeristen en – godbetert – wandelaars groeten elkaar. Het is warempel niet geheel ondenkbaar dat autobestuurders in de beginjaren van de automobiel beleefdheidsbetuigingen hebben uitgewisseld. Maar vast staat hoe dan ook dat de motorgroet niet alleen de coolste vorm van beleefdheid is, aldus creëren we met z’n allen bovenal een solidariteitsgevoel: wij tegen de rest. Voor een beginnend motorrijder is die allereerste groet dan ook zonder meer erg spannend. Zó spannend dat je blij als een kind bent als er ook effectief wordt teruggezwaaid. Sterker nog: een complete motorbende groeten kan, zelfs voor meer ervaren motards, je dag goedmaken: kippenvel, stijve tepels… Plots waan je jezelf de coolheid in persoon, en zelden voel je jezelf zo gevaloriseerd in je bestaan.
Maar owee, de ontluistering kan al net zo groot zijn: drie keer groeten en drie keer geen groet terugkrijgen? Tja, dan voel je jezelf al snel een dikke nul en overvalt je – in echt zware gevallen – mogelijk de drang om je mama op te bellen. Evenmin voelt het prettig als de tegenpartij wél groet en jij het net te laat hebt gezien, uit onoplettendheid, bijvoorbeeld. In ieder geval, er bestaan wel degelijk motorrijders die nooit groeten.
Sommige winterrijders groeten bijvoorbeeld geen ogenschijnlijke zomerrijders omdat het zogezegd geen ‘echten’ zijn. Zelfs ostentatief wegkijken valt helaas al eens voor. Dat zegt evenwel meer over hen dan over jou, want wie is er dan de echte motard, hmm? Niettemin is er één situatie waarin je maar beter niet kan groeten: op de snelweg, aan pakweg 180 km/u, is de regel eerder niet te groeten tegenover tegemoetkomend verkeer. Uit veiligheidsoverwegingen, maar ook omdat het vrij spastisch overkomt wanneer je arm door de forse rijwind plots alle kanten uit flappert. Een goeiedag naar zwaaiende mensen op een snelwegbrug, al cruisend op terugtocht van de Asser TT, moet dan weer wel kunnen. Da’s goed voor ons imago en de kindjes vinden het prachtig.
Nu, per uitzondering kunnen we excuses als doodmoe, slechtgezind of een overdosis groetgelegenheden (bijvoorbeeld tijdens treffens, raceweekends of als inwoner van het eiland Man) door de vingers zien. Maar de meest voorkomende reden om niet te groeten blijft: ik ben een eikel. Wat anderen je ook verteld mogen hebben, dat laatste is alleszins niet van toepassing op bovengetekende.
Wij groeten eenvoudigweg altijd, als het even kan. In ons geval gaat dat zelfs zo ver dat we onszelf er geregeld op betrappen motorrijders vanop de fiets of vanuit de wagen te groeten, puur uit gewoonte. Voelt raar, maar so what? Daarenboven kan je van heel dat gegroet zelfs een amusant spelletje maken: wedden dat die niet groet als ikzelf niet groet? Toegegeven, als hij of zij dan toch nog op het laatste nippertje groet, kom je sowieso te laat en ben je alsnog de schlemiel. Een onmiskenbaar probleem in heel dit verhaal wordt evenwel reeds geruime tijd gevormd door de scooterrijders. Al te vaak is het onderscheid tussen een motorscooter en een bromfiets bijzonder moeilijk vast te stellen.
Tot overmaat van ramp bestaan er vandaag ook motorscooters die er uiterlijk identiek hetzelfde uitzien als de brommerversies, en de opgefokte scootertjes die doodleuk in het midden van de rijbaan rijden, maken een correct onderscheid al helemaal onbegonnen werk. Ervaring speelt hier een grote rol: de brommer-bestuurders zullen sowieso niet eerst groeten, tenzij het echte smeerlappen zijn.
En ze bestaan, geloof ons vrij. Zo lang mogelijk wachten vooraleer een scooterrijder te groeten, is dan ook de boodschap. Maar doe het in ieder geval sowieso, want voor elke motorscooterrijder die drie keer na elkaar zonder respons heeft gegroet, kunnen we de volgende keer van de weeromstuit allemaal de boom in. Net wat we in deze niet willen bereiken, dus.
Tot slot lijkt zo nu en dan een vergissing tegenover een gekuipte 50cc, zo een sportief model dat eruitziet als een 125, wellicht nooit uit te sluiten: “Yooooow”, doe jij dan, en vervolgens, lichtelijk panikerend: “Fuck, was dat een 50cc’tje!?” Om dan, na een blik in je achteruitkijkspiegel, machteloos het hoofd schuddend, de laatste twijfel weg te nemen. Maar chillax, bro: zo erg is dat nu ook weer niet, want het zijn uiteindelijk die jongens die amper kunnen wachten om een echte motorfiets te kopen, om onze even coole als solidaire gemeenschap zo snel mogelijk te vervoegen…
Beter een keer te veel dan een keer te weinig, kortom. Want niet groeten zonder geldige reden, gaat echt wel rechtstreeks je karma in. Dé gulden stelregel luidt dus: doe ze altijd, de motorgroeten. Eén van de onderstaande, of desnoods een eigen variatie. Groet elkander, vooraleer de verwarring weer compleet is. Zelfs een beetje hond heeft dat allang begrepen.
Hand- of vingergroet
Kordaat en goed getimed de meest gebruikte groet om tegenkomend motorverkeer een onvoorwaardelijk teken van solidariteit te geven. De ontspannen linkerarm en -hand gedragen door de rijwind, met één, twee of vijf uitgestoken vingers aan het eind (het gebruik van drie of vier vingers is eerder een rariteit).
V-groet
Twee uitgestoken vingers in V-vorm, laag aan de kuip voor sportieve rijders, hoger voor chopper- en toerrijders. Meestal op secundaire wegen met tweerichtingsverkeer, zonder middenberm. Bijna een natuurlijke reflex bij onreglementaire snelheden. Oogt keistoer.
Handvatvingergroet
Van één tot vier vingers. Is in sommige gevallen echter moeilijker of zelfs niet te zien, zeker in het geval van handkappen of brede kuip. Gebeurt vaak als redmiddel, wanneer men net te laat was om de handgroet uit te voeren.
Duim omhoog of oké-teken
Veelal teken van respect of van erkenning voor het materiaal, bijvoorbeeld tussen rijders met dezelfde motoren of exclusieve machines, genre RC45, H2, Desmosedici… In sommige gevallen kan het ook sarcastisch bedoeld zijn, als antwoord op gevaarlijke manoeuvres.
Duim omlaag
Behoort tot de categorie anti-groeten. Alternatief voor hoofdschudgroet, van-lotje-getikt-groet of shitvinger. Wordt weinig gebruikt wegens niet krachtig genoeg en de technisch wat moeilijkere uitvoering.
Zwaaigroet
Vooral in zwang bij vrouwelijke motards, groentjes en de gaycommunity. Komt lachwekkend over, maar daarom niet minder sympathiek of gemeend. Af te raden in stoer gezelschap.
Shitvinger/zwaaiende vuist
Altijd voorafgegaan door een niet aangekondigd of al te driest manoeuvre van medeweggebruikers. Af te raden als de tegenpartij uit een bende Hells Angels of aanverwanten bestaat.
Voetgroet
Wordt doorgaans op de autosnelweg gegeven in het voorbijrijden van een motard, of een vriendelijke autobestuurder die opzijgaat voor jou. Even van de voetsteun halen en voet kort laten slepen. Rechterwijsvinger even omhoog is een goed alternatief, want de voetgroet is soms minder evident qua uitvoering.
Stampgroet
Variatie op de voetgroet, veelal gebruikt om middenvakrijders op hun plaats op de rijbaan te wijzen. Sorteert weinig effect bij dames en bejaarden, nog het minst bij bejaarde dames.
Omhooggeheven kin-groet
Komt vooral voor vanuit stand, met ingetrokken koppeling op kruispunten, of wanneer beide handen op het stuur houden tot aanbeveling strekt, bijvoorbeeld bij traag laveren door files, op slecht wegdek of in poepsnelle bochten. Kan ook perfect als je te traag gereageerd hebt, wegens sneller uit te voeren dan handgroet.
Hoofdschudgroet
Geen echte groet, maar moet deel uitmaken van ons repertoire gesticulaties. Valt vooral autobestuurders ten deel die aan 110 km/u uiterst links op de autosnelweg blijven rijden en niet vertrouwd zijn met het begrip achteruitkijkspiegels. Duim omhoog kan als sarcastische variant, maar de kans dat ze de subtiele finesse begrijpen is eerder nihil.
Twee benen/twee armen in de lucht-groet
Als twee auto’s in de file langs weerskanten gelijktijdig opzijgaan. Kan onnozel overkomen, zeker als je verderop met een omhooggestoken been blijft haken achter een achteruitkijkspiegel of zo. Ook eens snel links en rechts knikken kan in dit geval, maar voor je blijven kijken blijft toch aangewezen in de file.
Korte knikgroet
Algemeen toepasbaar. Gebeurt vaak tegenover een collega aan de verkeerslichten en is alvast een stuk minder risicovol dan een stoppiegroet.
Ritmische knikgroet
Ook gekend als overstekende-knappe-griet-groet: vriendelijk, kort ritmisch knikkend tot ze aan de overkant van de straat is, onderwijl oogcontact houdend en buik intrekkend. Af te raden in bijzijn van partner achterop.
Knipoog aan de verkeerslichten
Leuk voor de kindjes op de achterbank, of bij een sexy meid aan het stuur of op de passagierszetel. Sorteert weinig effect met zonnebril of donker vizier.
Toetergroet
Bij wet verboden. Gebeurt veelal kort dubbel om op straat een kennis te groeten. Lang aanhoudend getoeter gebeurt bij het rechts inhalen van een onverbeterlijke linksrijder en geldt meteen als een dubbele verkeersovertreding.
Groot licht-groet
Bij nachte of bij hoge snelheden, of temidden een stevige acceleratie. Herhaaldelijk knipperen met het groot licht wijst vaak op flikken of flitsers in de buurt.
Van-lotje-getikt of hand-voor-de-ogen-groet
Anti-groet, na een driest manoeuvre van een weggebruiker die anderen in gevaar brengt. Verzeker je ervan dat jij sneller bent, alvorens je iemand provoceert.
Wheelie- en stoppiegroet
Altijd indrukwekkend, maar uitsluitend voor pro’s. Zeer gebruikelijk na een goede prestatie in de motorsport, of voor de foto tijdens een test of perspresentatie.
Beginnersgroet
Grappig, want de hand gaat heel snel terug aan het handvat. Vaak aarzelend en te laat, wegens onvoldoende vertrouwen in de eigen rijkunsten.
Politiegroet
Delicaat, want al te enthousiast groeten tegenover de arm der wet kan als ongepast en uitdagend overkomen. Een handvatvingergroet brengt in dezen soelaas. Een groet van politionele kant kan dan weer erg verschietachtig zijn. Wees dus voorbereid.
The Shocker
De ultieme groet voor Colin Edwards-fans, op de startgrid niet zelden uitgevoerd door de man zelf. “Two in the pink and one in the stink”, verklaart de Texas Tornado zich desgevraagd nader – wat dit ook moge betekenen…
Rossi-groet
In amazonezit op de tank gezeten en terwijl ontspannen zwaaien naar de omstaanders. Wel al even geleden dat we deze zagen, dus be our guest.
Zalige hoogdag!