Toerroute: Lus rond Oudenaarde (138 km)

Deze route start en finisht aan de Donkvijvers van Oudenaarde, voor een rondje van 138 km door de Vlaamse Ardennen en een klein stukje Pays des Collines.

Aftrappen doen we in Oudenaarde, de pittoreske halsslagader van de Vlaamse Ardennen waar ereburger Adriaan Brouwer passend geëerd wordt met een gelijknamig biertje, en waar het wielermuseum ‘Centrum Ronde Van Vlaanderen’ jaarlijks tienduizenden (wieler)toeristen weet te lokken. Want hoewel een zonovergoten Markt de gedroomde locatie is om die ‘Brouwerkes’ soldaat te maken, is het natuurlijk de heroïek rond de Ronde die de pedaalridders in het zadel krijgt. We zetten meteen, eh, koers richting Welden en Etikhove, goed voor meerdere tientallen hoogtemeters voor we een ommetje rond het smaragdgroene Muziekbos maken.

Als het bladerdek weer in de spiegels is verdwenen, dwarsen we de N48 tussen Brakel en Doornik en schampen we even de stadskern van Ronse, voor we de reliëfrijke taalgrens over bollen richting heksendorp Elzele. Dit dorp is berucht vanwege de folklore rond de ‘dochters van Satan’, in het bijzonder Quintine Dele Clisserie, die in 1610 op de brandstapel belandde. Al hebben de Elzelenaren zich die terechtstelling al snel flink beklaagd: Quintine vervloekte het dorp nog voor de vlammen haar volledig verteerd hadden, en vijf jaar later werd Elzele getroffen door de builenpest. Wie de zeis van de Zwarte Dood wist te ontwijken, werd een jaar nadien opgegeten door – we verzinnen het niet – een weerwolf. Al komt dat laatste verhaal waarschijnlijk voort uit een lokaal gebrouwen Quintine-biertje te veel…

De prachtige wegen rond Vloesberg loodsen ons tussen Brakelbos en Bois de la Louvière opnieuw het Pays des Collines uit richting Geraardsbergen. We parkeren de GS even bovenop de Muur om ons broodje-met-een-uitzicht binnen te spelen, en laten ons vervolgens met ingeknepen koppeling uitbollen tot in de Zwalmvallei, net voorbij Michelbeke. Nog voor we Rozebeke binnenrijden, parkeren we onze motor voor de Boembekemolen. In niet-coronatijden hadden we hier een zondagse (14-18u) kop koffie op het terras gescoord, maar nu zetten we een fikse wandeling in over het Mijnwerkerspad. De motor even laten rusten en volledig onthaasten in het groen, dat idee. En mentaal voorbereiden op een pak rammel, want zo meteen worden we tussen Huise en Wannegem-Lede nog even meedogenloos door elkaar geschud op de bijbehorende kasseistroken, alvorens we opnieuw een vertroebelde blik op de Donkvijvers kunnen werpen…

Brasserie des Legendes: In 1993 werd het eerste brouwsel van Quintine in Elzele boven de heksenketel gehouden. Tegenwoordig worden er liefst vijf bieren gebrouwen: Quintine blonde, Quintine Ambrée, Saison 2000, Hercule en Saisis. Een brouwerijbezoek kan al vanaf 5,5 euro voor een rondleiding van 1,5 uur, inclusief één biertje. Aangezien we nog onderweg zijn is proeven geen optie, maar neem er zeker eentje mee voor na de rit. Een Hercule, bijvoorbeeld: een potige (9%), bijna zwarte stout met mokka- en vleugjes chocoladesmaak.

Muur Van Geraardsbergen: Een der (voormalige) klassiekers van de Ronde Van Vlaanderen met een top die uitstekend dubbelt als picknickplaats. De originele wielerroute over de Vesten en de Oudenbergstraat is (gedeeltelijk) verboden voor gemotoriseerd verkeer, dus maak je het best een ommetje via de Oude Steenweg en Oudenberg om van ‘t fantastische zicht te kunnen genieten.

Mijnwerkerspad: Tussen Michelbeke en Rozebeke ligt de smaragdgroene Zwalmvallei verborgen, die zich perfect leent voor een wandeling. Als je veel tijd hebt, loodst die je vanuit Brakel tot in het pittoreske Roborst, maar ook een kort stukje kan al deugd doen. Je wandelt hier langs het traject van het ‘Fosttreintje’ dat mijnwerkers van Zottegem en omstreken naar de Borinage (de welbekende Henegouwse steenkoolmijnen) bracht.

Molen Van Wannegem: Bij de locals beter bekend als de ‘Schietsjampettermolen’. Oorspronkelijk stond deze molen namelijk in het West-Vlaamse Houtave. In 1981 werd hij daar afgebroken, onder hevig protest van de toenmalige veldwachter, die z’n vuurwapen trok en een kogel in het molenhok knalde. Vergeefs, want de molen werd alsnog afgebroken en heropgebouwd in Wannegem-Lede. Een prachtig panoramisch punt om te genieten van de rust en het uitzicht.

Tekst Jelle Verstaen Fotografie Peter Naessens