Kort getest: Morbidelli T1002VX

Betreed je als nieuw merk de  overvolle markt van de allroads, dan kan je maar beter een strategie achter de hand hebben. Zoals een schaker vooraf een plan heeft uitgedokterd, zo schuift Morbidelli de T1002VX als eerste pion het bord op. Benieuwd of deze opmerkelijke speler met zijn originele V-twin, indrukwekkende standaarduitrusting en vlijmscherp prijskaartje het spelbord meteen kan inpalmen.

Op de Eicma van 2022 presenteerde Moto Bologna Passione (MBP) een aantal prototypes die er op de Eicma van 2024 opnieuw stonden, dit keer met Morbidelli-logo omdat de overname van het merk was afgerond. Het aanbod bestaat uit cruisers, roadsters, neoretro’s, trails, streetfighters en scooters met allemaal namen die opgebouwd zijn uit een combinatie van cijfers en letters.

Lijkt dat in eerste instantie een soep van jewelste, weet dan dat de eerste letter van de modelnaam het segment aanwijst (C voor cruiser, T voor trail, SC voor scooter) terwijl het cijfer een combinatie is van de cilinderinhoud met het aantal cilinders. 1002 staat in het geval van de T1002VX dan ook voor een 1.000cc V2. Deze machine is al sinds 2022 onder de merknaam MBP in een aantal Zuid-Europese landen op de markt, de fabrikant maakte van de rebranding naar Morbidelli in april 2024 gebruik om de trail over de Euro5+ horde te tillen.

Laad je op
Wat de looks betreft is de Morbidelli T1002VX verre van revolutionair, al oogt de motor beslist niet saai. In de ledverlichting vooraan zit een fraaie X verwerkt en overall is de lijn nog vrij fijn. De afwerking is behoorlijk, met weinig zichtbare kabels en een degelijke bouwkwaliteit. De plastic kuipdelen ogen echter vrij fragiel en de knoppen voelen nogal plastiekerig en goedkoop aan.

Het 7” TFT-dashboard is perfect afleesbaar, compleet en intuïtief te bedienen. Alle informatie die je als motorrijder te zien wil krijgen staat er effectief, inclusief info over de verwarmde handvatten en het verwarmde zadel die tot de standaarduitrusting behoren. Zoals het een moderne motor past is het dashboard van de connectieve soort en ontwikkelde de fabrikant een eigen app: Morbidelli Connect. Via bluetooth verbonden aan je smartphone kan je trouwens van het dashboard een navigatiescherm maken, ook handig. Met standaard een 12V stekker en een USB-A en C aansluiting op het stuur kom je geen oplaadpunten tekort.

Valsspeler
265 kilo staat er op de technische fiche als gewicht vermeld en dat lijkt uiteraard aan de forse kant. Belangrijk is wel dat het een rijklaar gewicht betreft (met de twintig liter grote benzinetank voor tachtig procent gevuld), inclusief de driedelige kofferset (50, 42 en 36 liter inhoud) waarmee de Morbidelli standaard wordt geleverd. Alle testmotoren zijn voor de internationale presentatie echter van de koffers ontdaan en ook de montageplaat voor de topkoffer zit er niet meer op, wat toch al snel een kilo of vijftien scheelt. Een beetje valsspelen dus, en je voelt het wel want vanaf de eerste meters maakt de T1002VX indruk met zijn wendbaarheid.

Dat de regio Emilia-Romagna ten zuiden van Bologna zo groen is, heeft het gebied te danken aan de regen die ook op de testdag met bakken uit de lucht komt vallen. Ideaal om te testen hoe goed je op de Morbidelli tegen de weerselementen beschermd bent, dus. Het windscherm is over tien centimeter in hoogte verstelbaar met twee hendeltjes aan de beide zijden van het scherm en een centrale handgreep, dat doe je wel het best bij stilstand.

Het ruitje zet je prima uit de wind zonder dat er rond de helm turbulenties ontstaan en ook je benen zitten goed beschut. Het regenwater dat van de tank af rolt, doet dat wel linea recta richting je kruis zodat je al snel geneigd bent om de zadelverwarming een standje hoger te zetten. Wie door weer en wind rijdt zal trouwens blij zijn met de handkappen, die eveneens standaard zijn.

Beloofd!
Zelfs op de slechte wegen in dit deel van Italië overtuigt de Morbidelli met een neutraal en uitgebalanceerd rijwielgedeelte. De eerste kilometers van de testrit verliepen over asfalt dat wel door de kwaliteitscontrole was geraakt, en daar had ik het gevoel dat de vering een tikkeltje zacht stond afgesteld; op de wegen van ondermaatse kwaliteit zou echter al snel blijken dat de afstelling correct is.

De KYB 43 mm UPSD is instelbaar op vlak van veervoorspanning en uitgaande demping, dus daar heb je alle mogelijkheden om zelf nog wat aan het experimenteren te gaan. De KYB monoshock die de dubbelzijdige aluminium swingarm aan het aluminium brugframe linkt is eveneens instelbaar op vlak van veervoorspanning en uitgaande demping.

Lukt de afstelling vooraan heel gemakkelijk, dan geldt dat niet voor de finetuning van de achtervering die lastig bereikbaar is en gereedschap behoeft. De Morbidelli-merkverantwoordelijken beloofden echter nu al dat de volgende generatie van de T1002VX achteraan een externe draaiknop zal hebben voor de afstelling van de veervoorspanning.

Ruim
De nieuwe Morbidelli is niet alleen op vlak van frame en vering in balans, ook de J.Juan remmen leveren correcte prestaties. Je zal niet van je sokken geblazen worden door een overweldigende remkracht, maar staat wel op een korte afstand stil. De remmen van Spaanse makelij worden bijgestaan door Bosch bochten-ABS, Pirelli levert de tubeless Scorpion Rally STR banden die om de 19” en 17” spaakwielen komen.

Bandenspanningssensoren zitten eveneens in het indrukwekkend complete standaardpakket en met de gekozen wielmaten probeert Morbidelli een zo ruim mogelijke doelgroep het hof te maken. 19” is groot genoeg om offroad over een obstakel te rollen en tegelijk klein genoeg om op de weg lichtvoetig en correct te sturen.

Elektronisch leerproces
De meeste interesse wekt de T1002VX uiteraard met zijn aparte blokconfiguratie: een achtkleps V2 met de cilinders in een hoek van tachtig graden is weer eens wat anders dan een zoveelste paralleltwin. Met 89 Nm bij 5.000 toeren per minuut en 88,5 pk aan 7.750 omwentelingen is het beslist geen overweldigende machine, al voldoet de motor ruimschoots voor toergebruik. De sound is inspirerend en het blok is een toonbeeld van souplesse, enkel tussen de 4.500 en 5.000 toeren voel je een lichte zindering door de motor lopen.

De zesbak doet zijn werk op vrij mechanische wijze en is (meer dan vermoedelijk om budgettaire redenen) niet voorzien van een quickshifter. Omdat het motorblok via ride-by-wire wordt aangestuurd kon er wel een handvol rijmodi van af (Sport, Standard, Rain en Offroad), al gaat Morbidelli daar een beetje de mist in.

Zo is het sowieso al relatief beperkte ‘volle’ vermogen van 88 pk enkel in Sport-rijmodus beschikbaar, de andere drie modi moeten het met 85 % van die waarde doen, reken dus op krap 74 pk. Bizar is wel dat in Sport-rijmodus de tractiecontrole meteen compleet wordt uitgeschakeld. Selecteer je de rijmodus Offroad, dan worden de tractiecontrole én het ABS volledig uitgeschakeld terwijl dat bij de meeste andere allroads enkel op het achterwiel het geval is.

Minstens even vreemd en tegelijk rotvervelend is de omslachtige procedure om van rijmodus te wisselen. Dat kan enkel bij stilstand en je moet diep in het menu om de gewenste instelling te selecteren en te bevestigen. Ook voor dit euvel geldt dat ze bij Morbidelli weten dat het beter moet en toekomstige modellen zullen op dat vlak worden aangepakt.

Conclusie
Toegegeven, er zitten nog een paar losse eindjes aan de T1002VX die Morbidelli nog moet vast zien te knopen. Zo is de omslachtige procedure om van rijmodus te wisselen een regelrechte pain in the ass en ook de instelling van de rijmodi is voor verbetering vatbaar. En met iets meer vermogen uit de V2 zou de machine sowieso beter uit de verf komen. Daar staat tegenover dat de Morbidelli T1002VX nu al troeven heeft om de potentiële koper te overtuigen. Want ook al staat de definitieve verkoopprijs nog niet vast, we weten dat Benelux-importeur Moteo de ambitie heeft om deze nieuw trail met zijn indrukwekkende standaarduitrusting in België rond de tienduizend euro in de markt te zetten. En da’s een argument dat kan tellen, net als de meeste kopers.           

Plus- en minpunten
+ Originele en zachtmoedige V2
+ Prijs/kwaliteit
+ Uitgebalanceerd geheel
– Beperkt vermogen
– Geen quickshifter
– Onlogische rijmodi

Lees de uitgebreide test in Motorrijder april 2025

Motor: 997cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde 80° V-twin
Boring x slag:  92 x 75 mm
Compressieverhouding:         10,3:1
Max. vermogen:         88,5 pk @ 7.750 tpm
Max. koppel: 89 Nm @ 5.250 tpm
Brandstofvoorziening:           injectie, ride-by-wire
Transmissie:    zesbak, slipperclutch, ketting
Frame: alu brugframe
Voorvering:     43 mm Kayaba upside-down, veervoorspanning en uitgaande demping instelbaar, veerweg 184 mm
Achtervering:  KYB monoshock, veervoorspanning en uitgaande demping verstelbaar, veerweg n.b. (veerweg demper: 77,4 mm)
Voorrem:        320 mm schijven met J.Juan vierzuigerremklauwen, bochten-ABS
Achterrem:     260 mm schijf met J.Juan enkelzuigerremklauw, bochten-ABS
Banden voor/achter:  120/70-R19 / 170/60-R17 (Pirelli Scorpion Rally STR)
Wielbasis:       1.581 mm
Balhoofdhoek/naloop:           n.b. / n.b.
Gewicht:         265 kilo (rijklaar)
Zithoogte:       820 mm
Tankinhoud:   20 l
Prijs België:     n.b.
Prijs Nederland:         n.b.

Tekst Vincent Marique • Fotografie Morbidelli