Kort getest: Moto Guzzi V85 Strada | V85 TT | V85 TT Travel

Moto Guzzi maakte van de noodzakelijke Euro5+ update gebruik om naast de V85 TT en de V85 TT Travel ook een no-nonsense V85 Strada te introduceren, zodat de rare vogels nu toch al met drieën zijn.

Ik heb de V85 TT altijd al een fraaie motor gevonden en ik vind het mooi dat Moto Guzzi z’n eigenwijze ik blijft en daardoor motoren produceert met een hoog ‘love it or hate it’-gehalte. Omdat ze zo koppig vasthouden aan de in de lansgrichting geplaatste  V-twins (bij voorkeur luchtgekoeld) en de cardanaandrijving, al kunnen ze qua prestaties en gewicht zo goed als onmogelijk wedijveren met de concurrentie. En toch zie je de V85 TT regelmatig in het straatbeeld opduiken, het beste bewijs dat er wel degelijk een flinke schare motorrijders die no-nonsense aanpak waardeert.

Ik ben geïntrigeerd door de V85 TT, maar tegelijk koester ik geen al te hoge verwachtingen. In mijn brein is de V85 TT op basis van zijn technische gegevens een genietersmotor-met-uitzicht-op-wat-extra’s. Een mooi gelijnde motor waarmee je op zondagochtend in stijl je koffietje gaat drinken, maar evengoed een machine waarop je een reis kunt maken en daarbij wat licht offroadwerk niet hoeft te schuwen. Als het maar niet te snel gaat allemaal, dat type motor.

De opfrisbeurt heeft de V85-serie in ieder geval deugd gedaan, het aluminium subframe ziet er mooier uit dan het stalen laddergeval van de eerste lichting. Het 5” TFT-dashboard is hetzelfde als dat van de Stelvio en de V100 Mandello, met dat verschil dat er geen aparte bedieningsknop is voor de rijmodi. Om tussen de vijf rijmodi van de V85 TT Travel te kiezen moet je het menu in, een fluitje van een cent dankzij de intuïtief te bedienen elektronica.

Opmerkelijk: terwijl het Moto Guzzi MIA waarmee je een telefoon aan het dashboard koppelt op de duurdere Stelvio een optie is, zit dat snufje wel standaard op de heel rijk uitgeruste V85 TT Travel. We kunnen tijdens de testdag overstappen van de V85 Strada naar de V85 TT en de V85 TT Travel, met die laatste zal ik de meeste kilometers malen.

De zon schijnt over de kustlijn van Almeria, we rijden in colonne over de snelweg door het glooiende landschap en zo veel voorjaarsgeluk doet me spontaan ‘Happy’ van Pharrell Williams neuriën. De cruisecontrole werkt prima, de standaard handvatverwarming van de V85 TT Travel staat in standje één omdat het toch nog een beetje kil is, zonder dat ik de noodzaak voel om de zadelverwarming (ook al standaard) in te schakelen.

De windbescherming van het touring windscherm is meer dan in orde, waarbij de ruit ook tijdens het rijden gemakkelijk in hoogte te verstellen is. De zithouding is goed, alleen de montagebeugels van de duovoetsteunen hadden wat verder naar achteren mogen staan want nu schurk ik er frequent met de hak van mijn motorlaarzen tegenaan.

Na een klein halfuurtje over de snelweg draaien we een secundaire weg met eindeloze doordraaiers op en drijven we het tempo een beetje op. Niks overenthousiasts, gewoon van bocht naar bocht zeilen, de Guzzi vindt het prima. Er zit een beetje leven in het rijwielgedeelte en de luchtgekoelde V-twin komt uiteraard met wat trillingen. De Italiaan stuurt vlot en voorspelbaar en hoewel er geen overdaad aan vermogen of koppel aanwezig is, volstaat het om lekker te toeren.

Voor de fotoshoot stap ik over op de V85 Strada en meteen valt me op hoe anders die rijdt. De Strada is het instapmodel dat zich voornamelijk op stedelijk gebruik richt, en daarvoor een hoop toeters en bellen overboord kiepert. Het windscherm is kleiner en zoek niet naar de handkappen, de carterplaat of de handvatten voor de duo want die zijn er niet; waardoor de V85 Strada vier kilo lichter is dan de V85 TT. Het grootste deel van dat gewichtsverlies vind je echter bij de wielen; want terwijl de V85 TT en V85 TT Touring op spaakwielen met Michelin Anakee dual purpose banden staan, rolt de Strada op gietwielen en Dunlop Meridian rubbers door de stad.

De lichtere gietwielen en het pure straatrubber laten de V85 Strada een stuk sneller insturen en dat vereist toch een kleine aanpassing. Hoed je op de V85 Strada trouwens voor overmatig optimisme, als enige van de drie is de Strada niet voorzien van een IMU zodat er ook geen bochten-ABS op zit.

Geen enkele van de V85’s is voorzien van een quickshifter, al mis ik dat accessoire niet. De bak schakelt trefzeker en soepel, zonder valse neutraals. De voorrijder heeft ondertussen bijgeschakeld naar een tempo dat ik eerlijk gezegd niet haalbaar achtte op de V85. De Guzzi laat zich heel gewillig insturen en de vering kan het bij dit tempo ook nog allemaal best behappen. Bochtensnelheid is wel belangrijk, want door de relatief bescheiden vermogens- en koppelwaarden heb je onvoldoende kruit achter de (rechter)hand om op een recht stuk eventjes een gat dicht te knallen.

Met 243 kilo is de TT Travel rijklaar beslist geen lichtgewicht, zeker niet als je de vrij bescheiden cilinderinhoud in gedachten houdt. Desondanks slaan de vering en remmen niet op hol als de bestuurder de kolder in de kop krijgt. De remkracht van de twee radiaal gemonteerde vierzuiger Brembo’s op de voorvork volstaat bijna altijd, de tweezuigerremklauw op de enkelzijdige achterbrug zet niet zo veel zoden aan de dijk. De motorrem inzetten helpt uiteraard ook altijd, tot je een keer iets te enthousiast afschakelt en de slipperkoppeling duidelijk maakt dat ook die zijn limieten heeft en het achterwiel een flinke stap opzijzet.

Als laatste van de groep moet ik op de slingerende bergwegen niet te veel in mijn neus peuteren en af en toe behoorlijk laat en kordaat ingestuurd worden om bij te blijven. Maar ook die bijna agressieve rijstijl slaat de Guzzi niet uit z’n lood. Voor de meeste potentiële V85-rijders zal het bovenstaande al redelijk dicht in de buurt komen van wat in de rechtbank wordt omschreven als ‘oneigenlijk gebruik’ en met elke extra kilometer op dit tempo groeit mijn verbazing over wat deze Guzzi in zijn mars heeft.

Conclusie Toen we bij de eerste fotostop aankwamen deelde ik met een collega mijn voornemen om mezelf voor mijn zeventigste verjaardag een V85 TT Travel cadeau te doen. Ik zag me mijn oude dag al tegemoet rijden op het ritme van de V-twin uit Mandello del Lario. Na het tweede deel van de rit vraag ik me af of ik wel zo lang moet wachten, want tot mijn niet geringe verbazing kan je met de V85 TT veel vlotter rijden dan je op papier zou vermoeden. Daarbij is de V85 TT een motor die geen concurrentie heeft én die deuren opent. De machine ziet er zo vriendelijk uit dat een V85 TT-rijder die zich op een terras neervlijt meteen de sympathie van de andere terraszitters geniet. En da’s niet alleen op je oude dag goud waard…

Plus- en minpunten
+ Sportiever dan je denkt
+ Drie versies en veel opties
+ Karakter in overvloed
– Variabele kleptiming brengt weinig bij
– Positie duovoetsteunen
– Strada ziet er wel heel karig uit

Lees de volledige test in Motorrijder april 2024

Moto Guzzi V85 TT / TT Travel / Strada
Motor: 853cc, 2 kl./cil., luchtgekoelde dwarsgeplaatste 90° V-twin
Boring x slag: 84 x 77 mm
Compressieverhouding: 10,5:1
Max. vermogen: 80 pk @ 7.750 tpm
Max. koppel: 83 Nm @ 5.100 tpm
Brandstofvoorziening: injectie met 52 mm gasklephuis
Transmissie: zesbak, slipperclutch, cardan
Frame: stalen vakwerkframe met alu subframe
Voorvering: 41 mm UPSD, veerweg 170 mm, veervoorspanning en uitgaande demping instelbaar
Achtervering: monoshock, veerweg 170 mm, veervoorspanning en uitgaande demping instelbaar
Voorrem: 320 mm schijven met radiaal gemonteerde Brembo vierzuigerremklauwen, bochten-ABS (Strada: ABS)
Achterrem: 260 mm schijf met dubbelzuigerremklauw, bochten-ABS (Strada: ABS)
Banden voor/achter: 110/80-R19 / 150/70-R17 (Strada: Dunlop Meridian / TT & TT Travel: Michelin Anakee)
Wielbasis: 1.520 mm
Balhoofdhoek/naloop: 25,7° / 128 mm
Gewicht: TT: 230 kg / TT Travel: 243 kg / Strada: 226 kg (rijklaar)
Zithoogte: 830 mm
Tankinhoud: 23 l
Prijs België: V85 TT: € 13.499,- / V85 TT Travel: € 14.999,- / V85 Strada: € 12.499,-
Prijs Nederland: V85 TT: € 15.399,- / V85 TT Travel: € 16.399,- / V85 Strada: € 14.399,-

Tekst Bart De Schampheleire • Fotografie Milagro