Kort getest: Ducati Hypermotard 698 Mono

Als ik op de langzaam opdrogende kartbaan even buiten Valencia voor het eerst oog in oog sta met de Hypermotard 698 Mono vraag ik me af hoe ik in godsnaam mijn één meter vijfentachtig op deze fiets ga plooien, of ik überhaupt mijn benen wel kwijt kan. Volstrekt ongegrond, want na een paar rondjes warmdraaien onder een waterig Spaans zonnetje blijkt de Hypermotard ondanks het compact uitziende geheel toch ruim genoeg.

En gelukkig maar, want wil je een beetje fatsoenlijk aan de slag met een supermotard dan is bewegingsvrijheid wel een vereiste. De 698 Mono is duidelijk ontworpen om beide SM-rijstijlen te ondersteunen, dus of je nu met het been naar voren de motor onder je drukt of je met je knie over de grond schraapt maakt de Hypermotard niet uit, zolang hij maar van insturen tot uitkomen van de bocht tot het maximale van zijn kunnen wordt gepusht.

Dat pushen doe je met het nieuwe motorblok. Het fraaie stukje techniek met desmodromische klepbediening, dubbele balansassen, een overvierkante boring x slag (116 x 62,4 mm) is goed voor 77,5 pk, 63 Nm en een toerenbegrenzer die bij 10.250 tpm een einde maakt aan het feestgedruis. Geen enkele andere eencilinder laat zulke waarden noteren. Dit stukje desmodromisch vernuft moet natuurlijk ergens opgehangen worden en dat hebben de Bolognezen in een stalen trellis buizenframe gedaan, dat na spelen met verschillende diktes en openingen op de juiste plekken de juiste mate van flex verkreeg.

Om een vlijmscherp sturende machine te bekomen, heeft Ducati het accent van het zwaartepunt aan de voorkant gehouden, of althans meer dan de concurrentie dat doet. En dat merk je; de Hypermotard 698 Mono laat zich van het ene oor op het andere gooien zonder dat je ook maar een seconde het vertrouwen in de voorkant verliest – of de controle over de achterkant, want ondanks de korte wielbasis zorgt de lange swingarm in combinatie met de volledig instelbare Sachs schokdemper ervoor dat je de grens van de grip ontzettend goed kunt aanvoelen en opzoeken.

Voor de remmenset-up ging Ducati shoppen bij Brembo; met de enkele 330 mm schijf voor in combinatie met de M4.32 remklauw en een radiale rempomp beschik je over voldoende bite om met twee vingers de 698 vakkundig af te stoppen. Achteraan maakt een 245 mm remschijf met enkelzuigerremklauw de dienst uit; iets meer gevoel en controle was hier welkom geweest, al helemaal omdat dat uitgerekend op een supermotard van groot belang is. Gelukkig schiet de elektronica hier te hulp. Om de achterkant strak in het gelid te houden, haalt Ducati de Slide by Brake-technologie erbij die samenwerkt met het viervoudig verstelbare Bosch bochten-ABS en de mate van slip achteraan controleert.

Natuurlijk zou Ducati Ducati niet zijn als ook de overige elektronica niet bovengemiddeld goed zijn werk zou doen. Vier rijmodi, Engine Brake Control, Ducati Traction Control, Ducati Wheelie Control, Ducati Power Launch … de lijst is lang en de mogelijkheden oneindig. De Power Launch is vooral leuk aan de toog (en om een keer te proberen), de andere foefjes zijn daadwerkelijk functioneel en bieden voldoende instellingen om elke rijder, van beginner tot zeer gevorderd, te helpen het maximale uit deze motor te halen.

Met de wheeliecontrole laat Ducati zien dat ze de essentie van een supermotard begrepen hebben; net als bij het sliden horen wheelies bij een SM. In standjes 4, 3 en 2 optimaliseert het systeem de acceleratie en worden wheelies voorkomen, telkens in wat minder ingrijpende mate. Standje 1 is echter het interessantste, dat stelt je in staat om vrijuit te wheelieën … en voorkomt tegelijkertijd dat je in een oncontroleerbare situatie terechtkomt.

Uiteraard kan je dit systeem ook uitschakelen en zelf de totale controle behouden, al raden we je aan om minstens voor Standje 1 te kiezen – kwestie van je niet plots in horizontale positie verdwaasd af te vragen wat er zonet gebeurd is. De hele elektronicawinkel laat zich opvallend eenvoudig instellen, zeker in vergelijking met andere fabrikanten die het graag zo ingewikkeld mogelijk maken.

Je zat je intussen wellicht al af te vragen waarom er nog steeds geen up/down quickshifter ter sprake is gekomen. Gek genoeg is die optioneel op de standaardversie, hij zit wel op de duurdere RVE. Best jammer, want de standaardversie is op zich al duur genoeg. Dat gezegd zijnde, het systeem werkt wel zoals je mag verwachten van een pakket van dit niveau. De Hypermotard 698 Mono komt dus in eerste instantie in twee uitvoeringen: standaard en RVE. Die eerste wordt geleverd in traditioneel Ducati-rood (zonder laklaag), terwijl de RVE naast een aparte kleurstelling dus een up/down quickshifter krijgt.

Conclusie Ducati heeft met de Hypermotard 698 Mono een nieuwe standaard gezet in het SM-segment. De combinatie van het krachtige motorblok, het sublieme rijwielgedeelte en de dito ondersteuning van de elektronica garanderen een grijns breder dan het Suezkanaal, of je nu op zondag wat gaat toeren of op een zomeravond een kort ritje richting het terras maakt. Ga je met deze motor op vakantie richting de Dolomieten? Dan heb je echt wel een aanhanger nodig, want ‘comfort’ stond niet in het lastenboek … maar wie een supermoto koopt, weet uiteraard van tevoren wat ‘ie kan verwachten: 0 % comfort, 100 % fun.

Lees de volledige test in Motorrijder maart 2024

Plus- en minpunten
+ Power over de hele linie                       
+ Scherp als een scheermes               
+ Puike elektronica     
– Achterrem wat gevoelloos
– Quickshifter niet standaard
– Wat als je uitgespeeld bent…?

Motor: 659 cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde Desmo eencilinder
Boring x slag:  116 x 62,4 mm
Compressieverhouding: 13,1:1
Max. vermogen:            77,5 pk @ 9.750 tpm
Max. koppel:                    63 Nm @ 8.000 tpm
Brandstofvoorziening:               injectie, ride-by-wire
Transmissie:   zesbak, ketting (RVE: quickshifter up/down)
Frame:                  stalen trellisframe
Voorvering:       45 mm Marzocchi upside-down, volledig instelbaar, veerweg 215 mm
Achtervering: Sachs monoshock, volledig instelbaar, 240 mm veerweg
Voorrem:            330 mm schijf met radiaal gemonteerde Brembo 4.32 vierzuigerremklauw, bochten-ABS
Achterrem:       245 mm schijf met Brembo enkelzuigerremklauw, bochten-ABS
Banden voor/achter: 120/70-ZR17 / 160/60-ZR17 (Pirelli Diablo Rosso IV)
Wielbasis:         1.443 mm
Balhoofdhoek/naloop:             26,1°/108 mm
Gewicht:            151 kg (rijklaar, zonder benzine)
Zithoogte:          904 mm
Tankinhoud:    16 l
Prijs België:      € 12.790,- (RVE: € 13.790,-)
Prijs Nederland:            € 14.690,- (RVE: € 15.990,-)

Tekst Nigel Walraven • Fotografie Ducati